Een roze vervolg

Pastoor C. Mennen pr

Mij werd onlangs een brief doorgestuurd die de deken van Den Bosch, Geertjan van Rossem, aan de “collega’s” heeft gestuurd. Daarin deelt hij mee dat als vervolg op de roze zaterdagviering van vorig jaar de bisschop in mei enkele gespreksavonden en middagen organiseert met verschillende groepen. “Zo zal er o.m. een oecumenische avond zijn maar ook een avond voor katholieken uit het eigen bisdom. Bij die laatste avond denkt de bisschop allereerst aan de regio Den Bosch waar de roze zaterdagviering plaats vond. Voor die gespreksavond worden gericht enkele mensen uitgenodigd, die in de thematiek van homoseksualiteit, geloof en kerk zijn geïnteresseerd. Dat kunnen mensen zijn die vinden dat de samenleving (en de kerk) veel te permissief en vrijzinnig is en dat kunnen mensen zijn die vinden dat de kerk te star is, en van alles er tussen in…. De gespreksleiders zorgen ervoor dat het geen discussie wordt maar een uitwisseling van gedachten, overtuigingen en ervaringen. Het gaat er primair om, om elkaar te horen en in de ogen te zien. De bisschop zal er ook bij zijn, en zal bij alle tafels enige tijd aanzitten en deelnemen aan het gesprek.”

Als ik dit lees, dan vraag ik mij af wat is de bedoeling van dergelijke avonden? Er staat dat het is “om elkaar te horen en elkaar in de ogen te zien”. Tamelijk vaag. Het doet mij een beetje denken aan de Ecclesia-gespreksgroepen van de jaren zestig/zeventig van de vorige eeuw. Daar zaten mensen op basis van hun beperkte ervaring, dat periodieke onthouding moeilijk was, zich, elkaar in de ogen kijkend, een mening te vormen over de encycliek “Humanae Vitae” zonder die zelf ooit gelezen te hebben, alleen aan de hand van paar tendentieuze gespreksvragen. Afhankelijk van de mensen die je uitnodigt en die willen komen, is de uitkomst voorspelbaar.

Ik lees niet dat de Bisschop het standpunt van de katholieke Kerk rond homoseksualiteit zal verduidelijken en zal aangeven hoe een katholieke homoseksueel zou moeten leven als hij Gods bedoelingen wil volgen. Ik lees niet dat dat de basis zal zijn van de gesprekken.

Maar dan zie ik ook het nut van een dergelijke avond vanuit katholiek perspectief niet meteen zitten. Dat wordt nog een onderstreept door de verbinding die door de deken gelegd wordt met de roze-zaterdagviering van vorig jaar waartegen breed vanuit katholieke kant bezwaar tegen is gemaakt als zijnde tegen het katholieke geloof.

Ik begrijp uit de brief dat de Bisschop ook een oecumenische avond wil houden. Wat daar de bedoeling van is, is mij volslagen onduidelijk, aangezien de verschillen in opvatting rond homoseksualiteit tussen de Rooms-katholieke Kerk en de grote stroom van de  PKN erg groot is.

Ik ben bang dat de hoofdtoon op de avonden zal zijn: het bejammeren van het standpunt van de Rooms-katholieke Kerk dat nu eenmaal niet zo goed in de huidige markt ligt, en het bejubelen van de zgn. van God gegeven gelijkgeslachtelijke relatie.

Let wel: ik ben voor gedegen pastoraal rond homoseksuelen die met hun geaardheid geconfronteerd worden en die oprecht katholiek willen zijn en willen leven volgens Gods wet. Ik zou zelfs willen dat de bisschop daar een aparte pastorale werker voor zou aanstellen maar dan met de duidelijke opdracht groepen te vormen naar het voorbeeld van de Amerikaanse “Courage”groepen waarvan er ondertussen ook al in Europa zijn. Dat zijn groepen waarin homoseksuelen elkaar steunen om christen te zijn. Het is de moeite waard de website eens te bestuderen. Dergelijke groepen ook in ons bisdom opzetten, zou een positieve pastorale bijdrage zijn in de lijn van de Bijbel en de moraal van de Kerk.

Maar dat is onze tijd minder “sexy” dan langs de randjes van de orthodoxie applaus te oogsten.