In Rome vond op zaterdag 28 oktober in het Angelicum een symposium plaats met als thema: 50 jaar encycliek “Humanae Vitae – haar betekenis gisteren en vandaag”. Het symposium werd door 25 organisaties gesteund die het recht op leven verdedigen of opkomen voor huwelijk en gezin. Voor een volle zaal spraken meerdere bekende, vroegere leden van de Pauselijke Academie voor het Leven. Zij zijn enkele maanden geleden aan de zuivering door paus Franciscus ten offer gevallen. Omdat zij de centrale gedachte van het recht op leven door de omgebouwde Pauselijke Academie voor het Leven niet meer gegarandeerd zien, maakten zij de oprichting van een nieuwe Academie voor het Leven bekend.
Humanae Vitae – en de revanche van de 68ers met Amoris Laetitia
De encycliek Humane Vitae baarde te midden van de studentenprotesten en de seksuele revolutie van 1968 veel opzien en geldt sindsdien als Magna Charta voor de bescherming van het leven. Te midden van rebellie en radicale afwijzing van de katholieke huwelijksleer en moraal publiceerde paus Paulus VI deze encycliek om de bestaande leer van de Kerk te bekrachtigen.
Het symposium werd door kardinaal Walter Brandmüller geopend. Hij toonde aan dat Humanae Vitae perfect in de pauselijke leer van de 20ste eeuw past. Een tegenspraak is niet mogelijk omdat de Heilige Geest in de Kerk van Jezus Christus handelt en garant staat voor een ontwikkeling die met het geloof in overeenstemming is; want dit geloof blijft in de loop der tijd steeds gelijk.
Op de eerste dag gaf Prof. de Mattei zijn visie. Hij schilderde de historische context van het ontstaan van de encycliek. Daarbij vermeldde hij vooral de georganiseerde dwalingen waartegen de encycliek zich te weer stelde, waaronder met name de beweging voor geboorteregeling (in het Westen van Margaret Sanger), die van haar kant een onderdeel is van de seksuele revolutie. Sanger was de bekendste, neomalthusiaanse en feministische figuur van de 20ste eeuw en de grondlegger van het grootste abortusconcern in de wereld: Planned Parenthood. Volgens de historicus schijnt het omstreden schrijven Amoris Laetitia van paus Franciscus de revanche te zijn van de binnenkerkelijke kringen die het in 1968 tegen Paulus VI moesten afleggen. Sinds 1970 volgen zij de strategie Humanae Vitaeonschadelijk te maken door een andere interpretatie op de encycliek los te laten. De neomodernisten stellen nu voor de encycliek “in het licht van Amoris Laetitia” te lezen. Dat zou ook verklaren waarom modernisten die altijd zeer kritisch tegenover Rome stonden van de ene dag op de andere tot superpapisten gemuteerd zijn. Zij eisen nu dezelfde “trouw aan de paus” voor Franciscus als die van hen in 1968 voor Paulus VI gevraagd werd. Een inhoudelijke discussie wordt vervangen door de theologisch en historisch onhoudbare stelling: de paus heeft altijd gelijk.
Zuivering van de Pauselijke Academie voor het Leven
De zuivering van de Pauselijke Academie voor het Leven was zo radicaal dat op 31 december 2016 alle leden van de door paus Johannes Paulus gestichte academie, hoewel ze voor het leven benoemd waren, de laan uit gestuurd werden. De Academie kreeg nieuwe statuten en een thematische verbreding onder het kopje “menselijke ecologie”. En dat is een kopje dat beschermers van het leven irriteert. Zij zien daarin de bedoeling om zich door een thematische verbreding te verwijderen van het eigenlijke kernthema. Afgelopen juni werden de eerste leden van de academie benoemd waaronder enkele vroegere leden. Buiten gehouden echter werden diegenen die zich duidelijk verklaren voor de “niet onderhandelbare beginselen” te zijn die paus Benedictus gedefinieerd heeft en die voor het huidige pontificaat blijkbaar te zelfstandig zijn in denken en handelen. Onder de nieuwe leden van de Academie bevinden zich dubieuze benoemingen met daaronder de anglicaanse dominee Nigel Biggar die zich in het verleden al voor legalisering van abortus tot in de 18de week van de zwangerschap heeft uitgesproken.
Stiefmoederlijke omgang met het recht op leven van ongeboren kinderen onder Franciscus
De stiefmoederlijke omgang van paus Franciscus met het recht op leven van ongeboren kinderen en de afbraak van de Vaticaanse instituties die door Johannes Paulus II ter verdediging van het Cultuur van het Leven waren opgericht, spreken boekdelen. Franciscus had het in september 2013 al aangekondigd: de strijd voor het recht op leven van kinderen en tegen abortus heeft voor hem geen prioriteit. In het afgelopen half jaar werden er bovendien signalen opgevangen dat Franciscus misschien de encycliek Humanae Vitae zou willen herinterpreteren.
De organisatoren willen dat het symposium van gisteren verstaan wordt als een teken dat de strijd voor het leven in de Kerk doorgaat. Daarom werd er een nieuwe Academie voor het Leven gesticht zoals de Oostenrijkse filosoof Josef Seifert in het kader van het symposium bekend maakte. Seifert was al onder Johannes Paulus II lid van de Academie geworden. Hoewel voor het leven benoemd, viel ook hij ten offer aan de pauselijke zuivering. De aartsbisschop van Granada ontsloeg hem afgelopen zomer uit zijn leeropdracht aan het Internationaal Instituut voor Filosofie met zetel in Granada. De reden was “kritiek op de paus” omdat Prof. Seifert in twee gedetailleerde analyses kritiek had uitgeoefend op het omstreden postsynodale schrijven Amoris Laetitia. Die laatste breuk kwam er omdat paus Franciscus in zake het huwelijkssacrament en de moraalleer van de bestaande kerkelijke leer en praktijk af wijkt maar dat niet toegeeft. Omdat er daarom geen inhoudelijke discussie mag plaats vinden, - dat zou immers uitgaan van een duidelijke positie -, worden critici monddood gemaakt.
Nieuwe Academie voor het Leven
Het nieuwe instituut zal Academie Johannes Paulus II voor het Leven heten (John Paul Acadamy for Human Life, JAHLF). Prof. Seifert zal de eerste voorzitter van de Academie zijn, die volledig onafhankelijk zal zijn van de kerkelijke structuren. Het zal de taak van de nieuwe Academie zijn de taak en het werk van de Academie voor het Leven die door paus Johannes Paulus II gesticht was, voort te zetten. Concreet gaat het daarbij vooral om de strijd voor het recht op leven zonder valse toegeeflijkheid en zonde compromissen voort te zetten zoals de pausen Paulus VI ( Humanae Vitae), Johannes Paulus II (Cultuur van het Leven) en Benedictus XVI (niet onderhandelbare principes) die verdedigd hebben. Onder leiding van de voormalige bisschop van Terni en ex gezinsminister van het Vaticaan, curiebisschop Vincenzo Paglia, die Franciscus tot voorzitter benoemd heeft van de Pauselijke Academie voor het Leven en tot grootkanselier van het Pauselijk Instituut Johannes Paulus II voor Studie over Huwelijk en Gezin, lijken beide instituten geen gegarandeerde vertegenwoordigers meer te zijn van de kerkelijke leer tot nog toe. Paglia is lid van de Gemeenschap van Sant’Egidio.
Naast prof. Seifert zullen Prof. Robert de Mattei, Prof. Claudio Perantoni, Judie Brown (voorzitter van de American Life League), Thomas Ward (oprichter van de vereniging van katholieke gezinnen in Groot-Brittannië), Mercedes Wilson (voorzitter van Family of the Americas), Christine Vollmer (voorzitter van de Americal Alliance fort he Family), prof. Luke Gormally en nog veel anderen lid van de nieuwe Academie zijn. Het merendeel van hen was al lid van de Pauselijke Academie voor het Leven voordat Franciscus de zuivering ondernam.
De nieuwe Academie voor het Leven keert zich tegen de leer van bepaalde moraaltheologen, die nu een onverwachte hoogconjunctuur lijken te beleven. Het gaat om vertegenwoordigers van een “proportionaliteitsethiek”. Voor hen bestaat er geen in zich slechte daad, die onder geen enkele voorwaarde geoorloofd is. Veeleer moet voortdurend iedere handeling op basis van de “omstandigheden” getoetst worden om te weten of ze goed of slecht is. Bij de stichting van de nieuwe Academie zei prof. Seifert gisteren in het Angelicum:
“Tegen de sterke sociale en historische druk van de tijdgeest, die wil afzwakken of totaal ontkennen dat er in zich slechte daden zijn, willen wij, JAHLF-leden, niet voor deze druk en voor foutieve leerstellingen buigen.”
In samenhang met de waarheid mogen geen compromissen met moraalopvattingen die uit de tijdgeest voortkomen en foutief zijn, gesloten worden, aldus Seifert verder. De huidige maatschappij is onderhevig aan “verschrikkelijk slechte dingen en dwalingen en die zijn ook de Kerk binnengedrongen. Daartegen moet duidelijk beslist tegenstand worden geboden.”
Verschenen in "Katholisches"
Vertaald C. Mennen pr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten