Hierbij
een bespreking van de nieuwe catechismus voor jongeren in de Katholieke Kerk, de
Youcat. Vanzelfsprekend is het catechetiseren van de jeugd van het
allergrootste belang, maar is deze catechismus een goede invulling van deze
belangrijke opgave? Ik denk van niet. Naar mijn mening doen kerken en ouders er
goed aan om deze catechismus links te laten liggen en gebruik te maken van
bijvoorbeeld de oude Schoolcatechismus of de Katholieke katechismus van
Schraner (die tweedehands en nieuw
te verkrijgen is). Eerst wat algemene kritiek en daarna ga ik in op diverse
specifieke onderwerpen, zoals homoseksualiteit, alverzoening, de H. Schrift en
euthanasie.
De
tekst van Youcat is omlijst met foto’s en met citaten uit de H. Schrift,
citaten van heiligen en andere niet-religieuze personen. Zo staan er
bijvoorbeeld drie citaten in van Maarten Luther, de man die de paus de
geïncarneerde duivel noemde en de antichrist. Hoe kan het citeren van een
ketter onze jeugd helpen om het katholieke geloof beter te begrijpen? Het is
mij een raadsel. Het is eerder zo dat hierdoor verwarring geschapen wordt en
het verschil tussen het protestants geloof en het katholieke geloof verbloemd
wordt. De citaten die in Youcat staan zorgen ook voor een profanisering van het
geloof. Bij het gedeelte over de Biecht staat bijvoorbeeld een citaat van Peter
Sellers: “Het dichtst bij een biechtvader staat een barman”. De essentie van
een biecht is niet dat je je hart lucht, zoals je misschien doet bij een
barman, maar dat je vergeving zoekt voor je zonden, omdat je oprecht berouw
hebt . En dat wordt door dit citaat nu juist verdoezeld. Verder valt het op dat
er evenveel niet-katholieken geciteerd worden als dat er katholieke schrijvers
geciteerd worden. Zo wordt bijvoorbeeld Ludwig Feuerbach geciteerd, dit is de
atheïstische filosoof die bekend is vanwege zijn felle aanvallen op het
christendom. En de nihilist Friedrich Nietzsche, maar ook: Taizé goeroe Roger
Schutz, de liberale humanist Erich Fromm, Sören Kierkegaard, Dietrich
Bonhoeffer, Friedrich Von Bodelschwingh en de Chinese filosoof Lu Buwei die
zelfmoord pleegde na een schanddaad. Onbegrijpelijk!
Er
staat een overmaat aan citaten van Paus Johannes-Paulus II en Benedictus XVI in
de Youcat. Van oudere Pausen ontbreekt vrijwel ieder spoor. Citaten uit de
stukken van Concilies betreffen gewoonlijk alleen Vaticanum II; citaten van
oudere Concilies zijn er niet.
Alverzoening
Deze
paragraaf uit Youcat is de aanleiding voor het schrijven van dit artikel. Ik
kwam deze vraag uit Youcat tegen op een katholieke website en maakte er bij de
beheerder van de website bezwaar tegen. De beheerder gaf me gelijk in mijn
kritiek, maar gaf tevens aan dat het citaat letterlijk uit Youcat overgenomen
was. Het plan had ik al langer, maar daarop besloot ik om hier wat dieper in te
duiken.
De
vraag en het antwoord luiden: “Wat is het dat alle mensen aan elkaar gelijk
maakt? Antw. Alle mensen zijn gelijk omdat zij dezelfde oorsprong hebben in de
ene, scheppende liefde van God. Alle mensen worden gered door Jezus Christus. Alle
mensen zijn voorbestemd voor het geluk en de eeuwige heerlijkheid in God.
Daarom
zijn alle mensen broeders en zusters van elkaar. Christenen moeten proberen,
niet alleen in solidariteit met andere Christenen, maar met alle mensen, de
racistische, seksistische en economische verdeeldheid van de ene mensenfamilie
met kracht tegen te gaan.”[1]
Het
grootste bezwaar ligt in het eerste deel waar gezegd wordt dat alle mensen
gered worden door Jezus Christus. Een openlijke en duidelijke ketterij, die van
de alverzoeningsleer. Het is onbegrijpelijk dat dit goedgekeurd is door de paus
en door de bisschoppen. Ook de Nederlandse bisschoppen promoten massaal deze
jongeren catechismus[2]. Hebben ze die niet gelezen? Dat God alle mensen wil
redden is wel correct, maar dat alle mensen gered worden door Christus is
pertinent onjuist.
Het
tweede deel dat eruit voortkomt is al even problematisch. Maar dat is ook
logisch, wanneer je begint met een leugen is alles wat eruit voortkomt ook
onjuist, en misschien nog wel in het kwadraat. Christenen moeten helemaal niet
met alle kracht en met alle mensen de economische verdeeldheid tegengaan, dat
wil het communisme, is dan alle werk van paus Leo XIII, Pius X en Pius XII voor
niets geweest en vallen we nu massaal voor de verleiding van het communisme?
Zelfbevrediging
Youcat
demoniseert zelfbevrediging niet maar trivialiseert het ook niet, zo lezen we
in het antwoord op de vraag of zelfbevrediging een misdrijf is tegen de liefde
(vraag 409). Demoniseren is iets of iemand als duivels, slecht afbeelden om
anderen daarover ook zo te laten denken. Waarom zou de Kerk zelfbevrediging
niet demoniseren? Het is toch slecht en duivels, immers het is de duivel die
ons maar al te graag tot zonde wil verleiden. Dit soort verhullend taalgebruik
maakt het voor jongeren erg onduidelijk of zelfbevrediging nu echt slecht is of
dat het wel meevalt. Verder wijst Youcat erop dat je niet gelukkig wordt van
zelfbevrediging, dat het kan leiden tot eenzaamheid en verslaving. Nu is dat op
zich waar, maar het zijn enerzijds egoïstische argumenten, als zou het eigen
geluk het hoogste goed zijn. En anderzijds zijn het subjectieve argumenten,
iemand die zich overgeeft aan deze zonde kan evengoed beweren dat het voor hem
niet zo werkt en dat hij er niet eenzaam door wordt.
Maar
het belangrijkste is dat het niet een ernstige zonde tegen Gods natuurwet
genoemd wordt. In overeenstemming met wat de Kerk altijd geleerd heeft zegt
Thomas van Aquino “"Zonden tegen de natuur zijn ook zonde tegen God, zoals
hierboven al gezegd (zie ad 1), en zijn zo veel ernstiger dan de verdorvenheid
van heiligschennis, aangezien de natuur die in de mens gelegd is voorafgaat aan
en sterker is dan elke daaruit volgende ingestelde orde.” Een totaal andere
benadering dan we te lezen krijgen in Youcat.
Seksualiteit
De
Youcat spreekt ook over de menselijke seksualiteit en het is goed dat dit aan
bod komt, omdat er veel verwarring over bestaat. Volgens de jongerencatechismus
Youcat wil God “dat man en vrouw elkaar in erotische en seksuele lust ontmoeten
om zich in liefde steeds vaster met elkaar te verbinden en kinderen uit hun
liefde te laten ontstaan. Aan het lichaam, de lust en erotisch plezier
worden in het christendom grote waarde gehecht.” (vraag 417) en eerder
wordt in vraag 400 gezegd: “God schiep de mens als man en vrouw. Hij schiep ze
voor elkaar en voor de liefde. Hij schiep ze met erotisch begeren en het
vermogen tot lust. Hij schiep ze voor het doorgeven van het leven.”
(onderstreping redactie). Over begeerte en lust wordt in de Youcat dus heel
positief gesproken. Hoe anders spreekt de H. Schrift, bijvoorbeeld in het gebed
van Tobias voordat hij gemeenschap met haar heeft na hun Huwelijk: “Heer, God van onze vaderen; mogen hemel en
aarde U loven, met de zee, de bronnen en stromen, en met al uw schepselen, die
erin wonen. Gij hebt Adam geschapen uit stof van de aarde, en hem Eva
toegewezen als zijn hulp. Welnu Heer; Gij weet, dat ik niet uit wellust
mijn zuster tot vrouw heb genomen, maar alleen uit verlangen naar
kroost, opdat ze uw Naam mogen zegenen in de eeuwen der eeuwen.” (onderstreping
redactie). Tobias en zijn vrouw Sara hebben na hun Huwelijk drie dagen
gebeden, en pas daarna begonnen ze hun huwelijksleven, om daarmee te laten zien
dat ze niet uit wellust getrouwd waren.
Dat begeerlijkheid zonde is dat is ook duidelijk uit
de H. Schrift (Rom. 6, 12; 7, 7, 14-20). Het concilie van Trente legt verder
uit: “Dat echter in de gedoopten de begeerte en de brandstof blijft, erkent en
voelt dit heilig Concilie, omdat dit teruggebleven is voor de strijd, kan het
diegene die door de genade van Christus geholpen haar manhaftig bestrijden,
niet schaden. Veel meer geldt: ‘Wie juist gestreden heeft, krijgt de krans (van
de overwinning)’ (2 Tim. 2, 5). Deze begeerte, zo verklaart het heilig
Concilie, die de apostel eertijds zonde noemt, heeft de katholieke Kerk nooit
zo begrepen, dat wat zonde wordt genoemd, ook werkelijk en op eigenlijke wijze
zonde zou zijn in de herborenen, maar dat zij (deze begeerte) uit zonde is en
tot zonde neigt. Wie het tegenovergestelde beweert, hij zij verdoemd.“[3] Begeerte is dus de zondige neiging tot
bevrediging en prikkeling van de seksuele lusten.
Vleselijke begeerlijkheid buiten de noodzaak van het
verwekken van kinderen is zonde. Zo leert ons H. Augustinus die aangeeft dat de
gemeenschap buiten de noodwendigheid van de voortplanting niet wordt toegestaan
ter wille van het huwelijk, maar ter wille van het huwelijk niet wordt
aangerekend.[4] Vandaar dat hij verder schrijft: “Als de vleselijke
begeerlijkheid wel eens te buiten gaat wat tot het verwekken van kinderen
noodzakelijk is, is dit niet een kwaad dat eigen is aan de echtverbintenis,
maar een kwaad dat vergeeflijk is ter wille van het goede van de
echtverbintenis.” Er is gemeenschap buiten de noodwendigheid van zwangerschap
met de bedoeling om zichzelf van bekoring te vrijwaren, hierbij is er
kwijtschelding vanwege de huwelijkstrouw (1 Kor. 7: 6). Terwijl gemeenschap die
de bevrediging en prikkeling van de zinnen tot doel heeft een dagelijkse zonde
is, waarvoor we bidden ‘vergeef ons onze zonden’.
Verder wordt in de Youcat (in lijn met de Theologie
van het Lichaam) een te hoge waarde toegekend aan de geslachtsgemeenschap en
liefde tussen man en vrouw. “De mooiste vorm van liefde op aarde is echter de
liefde tussen man en vrouw, waarin twee mensen zich voorgoed aan elkaar geven.”
(vraag 402). En “De seksuele vereniging is de mooiste, lichamelijk-zinnelijke
uitdrukking van liefde.” (vraag 403). Terwijl de H. Schrift zegt: “Niemand
heeft groter liefde dan hij, die zijn leven geeft voor zijn vrienden.“ (Joh.
15: 13). Je leven geven voor je vrienden is dus de hoogste vorm van liefde.
Eventueel kun je ook nog zeggen dat de hoogte vorm van liefde is het geven van
je leven voor Jezus, als martelaar. Sowieso is de belangrijkste vorm van liefde
die we op aarde kunnen tonen de liefde tot God.
Wanneer de mooiste liefde de liefde tussen man en
vrouw is dan kunnen priesters en religieuzen die liefde niet tonen, terwijl
juist het leven als religieus en priester de meest volmaakte vorm van liefde
tot God is.
Zonde
en biechten
In vraag 408 staat: “Hoe kun je als jonge christen
leven wanneer je voor het huwelijk al een seksuele relatie hebt of gehad hebt?”
en het antwoord luidt: “God heeft ons elk ogenblik lief, in elke ongezuiverde
toestand, ook in elke toestand van zondigheid. God helpt ons de hele waarheid
van de liefde te zoeken en manieren te vinden om deze steeds ondubbelzinniger
en meer vastbesloten te leven. In een gesprek met een priester of een
geloofwaardige, ervaren christen kunnen jonge mensen naar een manier zoeken om
hun liefde steeds helderder te kunnen beleven. Daarbij zullen ze merken dat elk
leven een proces is en dat, wat er ook gebeurd is, met hulp van God altijd een
nieuw begin gemaakt kan worden.”Het is ernstige dat in dit antwoord niet staat
dat seks voor het huwelijk in principe een doodzonde is (wanneer het met volle
kennis en volle toestemming gebeurd is). En een doodzonde maakt dat we voor
eeuwig verloren gaan en in de hel komen, tenzij we oprecht berouw hebben en in
de biecht God om vergeving vragen. Maar daar spreekt de Youcat niet over,
Youcat spreekt echter in vage bewoordingen “God helpt ons de hele waarheid van
de liefde te zoeken” etc.. Hetzelfde
gebeurt met het bespreken van de vraag of zelfbevrediging een vergrijp tegen de
liefde is (vraag 409). In het antwoord wordt niet gezegd dat het een ernstige
zonde is, er wordt slechts gezegd dat er “een gevaar (is) dat veel jeugdigen en
volwassenen door de consumptie van opwindende afbeeldingen, films en
internetpagina’s vereenzamen, in plaats van in een persoonlijke relatie liefde
te vinden”. Het antwoord besluit met: “Met de instelling ‘voor seks heb ik
niemand nodig, dat regel ik zelf wel, hoe en wanneer ik het maar wil’, wordt
niemand gelukkig.” Als het gelukkig worden het belangrijkste in het leven is.
Bewijzen
voor de opstanding
In
vraag 106 wordt gevraagd of er bewijzen zijn voor de verrijzenis van Jezus. Er
zijn geen natuurwetenschappelijke bewijzen, zo wordt gezegd, maar er zijn zeer
sterke individuele en collectieve getuigenissen van de gebeurtenissen in
Jeruzalem. Dit is een vreemd gebruik van het begrip bewijs. In ons gewone
strafrecht wordt het getuigenis van meerdere betrouwbare en eerlijke getuigen
als voldoende bewijs beschouwd. Er zijn vele van dergelijke getuigenissen van
de Joden en de vreemdelingen uit Jezus’ tijd. Dat is voldoende bewijs voor zijn
opstanding. De natuurwetenschappen hebben hier niets mee te maken.
Onbevlekt
ontvangen
In
antwoord op vraag 117 wordt gezegd dat Maria volledig aanspreekbaar en open
voor God was. “Dit populaire taalgebruik past hier niet en drukt het wonderbare
feit van de Onbevlekte Ontvangenis niet goed uit. Maria was zondeloos, zij had
de mácula originális niet in haar. Dus was zij altijd in volledige staat van
genade en kon slechts handelen volgens Gods wil, omdat haar wil altijd gericht
was op Gods wil. Zij kon geen enkele zonde doen.”[5]
De
Kerk
Artikel
121 gaat over de Kerk. In het antwoord staat dat het Griekse woord voor Kerk:
‘ekklesia’ betekent ‘de geroepenen’. Wij allen die gedoopt zijn en in God
geloven, worden door de Heer geroepen. Samen vormen we de Kerk. Christus is,
zoals Paulus zegt, het hoofd van de Kerk. Wij zijn Zijn lichaam.
Dit
is erg onvolledig. “Tot de Kerk behoren alle gedoopten, die de leringen van de
Kerk geheel aanvaarden, en zich onder het gezag van de Paus stellen. Men moet
de volledige leer van de Kerk en het gezag van de Paus aanvaarden wil men tot
de katholieke Kerk behoren. Moderne theologen proberen op deze wijze het kerkbegrip
te verbreden.”[6]
Het
geloof
Bij
vraag en antwoord 307 staat dat het geloof de kracht is waarmee wij met God
instemmen, zijn waarheid erkennen en ons persoonlijk aan Hem binden. Het accent
ligt dus op de persoonlijke band. Dat het geloof aanvaarden een daad is van het
verstand onder invloed van de genade, ontbreekt echter. Het verstand is niet
erg populair bij de modernisten en was dat ook al niet bij Luther, die de rede
de grootste vijand van de christen vond. In die protestantse lijn is deze catechismus
geschreven.
De
hemel verdienen
Kun
je door goede werken de hemel verdienen? (Vraag 341) Nee, zegt Youcat. “Geen
mens kan de hemel op eigen kracht verdienen. Dat wij verlost zijn, is pure
genade van God, waarvoor wel de vrije medewerking van de mens vereist is.”
Maar
we kunnen wel degelijk door goede werken de hemel verdienen en het is dus ook
niet verkeerd om met het oog daarop die goede werken te verrichten.
Integendeel, in de teksten die de verdienstelijkheid leren, worden we juist
door het loon tot de goede werken aangespoord: Matt. 5: 11,12: " Zalig
zijt gij, als men u om Mijnentwil beschimpt en vervolgt, en vals beschuldigt
van allerlei kwaad. Verheugt en verblijdt u, want groot is uw loon in de
hemel" Op. 22: 11,12: " Wie onrecht doet, laat hem onrecht bedrijven,
Wie onrein is, laat hem zich verder bevlekken; Maar de gerechte moet steeds
gerechtiger, De heilige moet nog heiliger worden. Zie, Ik kom spoedig; mijn
loon draag Ik bij Mij, Om ieder te vergelden naar werken." 1 Cor. 9:24,25:
" Weet gij niet, dat de wedlopers in het renperk wèl allen lopen, maar dat
slechts één de prijs behaalt. Loopt dan zó, dat ook gij hem moogt winnen. En
hij, die in het worstelperk optreedt, legt zich een volkomen onthouding op. Zij
doen het, om een vergankelijke kroon te ontvangen, wij om een
onvergankelijke."
Het
zou natuurlijk verkeerd zijn als we de goede werken alleen om het loon
verrichtten, en dat we ze anders niet zouden doen. Het zouden dan zelfs geen
goede werken meer zijn, want deze moeten voortkomen uit de liefde tot God. Wie
God oprecht liefheeft, verlangt bij Hem te zijn in de hemel, wat dus gerust mag
worden nagestreefd, wanneer God dat als loon wil schenken. Wie God niet
liefheeft, heeft ook geen waardering voor de hemel.
Doodstraf
Over
de doodstraf wordt gezegd in vraag 381: “Waarom is de Kerk tegen de doodstraf?”
Waarop geantwoord wordt: “De Kerk strijdt tegen de doodstraf, omdat die ‘zowel
wreed als onnodig is’ “ Dit is volkomen onjuist, de Kerk is helemaal niet tegen
de doodstraf geweest. En God is er ook niet tegen. Zie bijvoorbeeld: “Geen
tovenares zult ge in leven laten.”(Ex. 22: 18) en Psalm 100: 8: “Iedere morgen
delg ik Alle boosdoeners uit in den lande; En drijf uit Jahweh’s stad Alle
misdadigers weg.” In vraag 64 van Thomas Summa[7] staat dat het toegestaan is
een zondaar te doden. Wanneer een deel van het lichaam het hele lichaam dreigt
ziek te maken, zoals een tumor of abces, dan moet dit weggesneden worden, om
zodoende de rest van het lichaam in leven te houden. Zo is het ook met het
lichaam van Christus, iemand die een bedreiging vormt voor de hele gemeenschap
moet uit de gemeenschap verwijderd worden (1 Cor.5: 6).
Anticonceptie
De
eerste versie van de Italiaanse editie van Youcat heeft veel verwarring
gegeven. In vraag 420 stond namelijk: “Mag een christelijk paar een beroep doen
op methoden van anticonceptie.” Het antwoord luidt: “Ja, een christelijk paar
mag en moet verantwoordelijk zijn met betrekking tot zijn vermogen om het leven
door te geven.” In de pers kwamen direct berichten dat het Vaticaan ongemerkt
anticonceptie had toegestaan (zie, hier, hier en hier).
In de nieuwe versie in de bijlage luidt vraag 420: “Mag een christelijk paar
een beroep doen op methoden van vruchtbaarheidsregulering? Het antwoord is
ongewijzigd gebleven.
In
dit antwoord wordt dus gezegd dat het zelf reguleren van de grootte van het
gezin goed en misschien zelfs verplicht is. Ouders mogen naar eigen believen de
grootte van hun gezin bepalen. Dit is in scherp contrast met wat de Kerk altijd
geleerd heeft. De Kerk leert ons dat het doel van de geslachtsgemeenschap de
voortplanting is. Geslachtsgemeenschap buiten de noodwendigheid van de
voortplanting wordt niet toegestaan ter wille van het huwelijk, maar wordt ter
wille van het huwelijk niet aangerekend[8]. De H. Augustinus leert ons: “Als de
vleselijke begeerlijkheid wel eens te buiten gaat wat tot het verwekken van
kinderen noodzakelijk is, is dit niet een kwaad dat eigen is aan de
echtverbintenis, maar een kwaad dat vergeeflijk is ter wille van het goede van
de echtverbintenis.[9]” Er is gemeenschap buiten de noodwendigheid van
zwangerschap met de bedoeling om zichzelf van bekoring te vrijwaren, hierbij is
er kwijtschelding vanwege de huwelijkstrouw (1 Kor. 7: 6). Terwijl gemeenschap
die de bevrediging en prikkeling van de zinnen tot doel heeft een dagelijkse
zonde is, waarvoor we bidden ‘vergeef ons onze zonden’.
In
de Encycliek
Humanae Vitae wordt
natuurlijke geboorteplanning (door alleen gemeenschap te hebben tijdens de
onvruchtbare periodes) alleen toegestaan bij serieuze noodsituaties, zoals
lichamelijke of geestelijke toestand van een van de echtgenoten of uiterlijke
omstandigheden, zoals armoede of oorlog.
Homoseksualiteit
De
paragrafen over homoseksualiteit zijn nog erger dan alle hiervoor genoemde
voorbeelden. Maar de formulering is heel subtiel. Zo staat in paragraaf 65[10]:
“Er is geen mens op aarde die niet
voortgekomen is uit een vader en een moeder. Daarom is het een pijnlijke
ervaring voor veel mensen met een homofiele geaardheid dat zij zich niet
seksueel aangetrokken voelen tot iemand van het andere geslacht en dat ze
daarom de vruchten van de vleselijke eenwording van man en vrouw, zoals die
besloten liggen in de goddelijke schepping, moeten missen. Desondanks leidt God
zielen tot Hem langs ongebruikelijke wegen: Een gebrek, een verlies of een wond
- die geaccepteerd wordt en erkend – kan een springplank worden om zichzelf in
de armen van God te werpen.”
Robert
Sungenis[11] schrijft in zijn commentaar hierop: “De woorden ‘homofiele
geaardheid’ suggereren dat homofilie een aangeboren gesteldheid is, geen
aangeleerd gedrag of een perverse levensstijl waar je zelf voor kiest. Door te
spreken van ‘een gebrek, een verlies of een wond‘ en niet van een keuze van een
volwassene om in te gaan tegen de wet van God (zoals de H. Schrift en Traditie
doen), probeert Youcat om begrip te kweken voor homofielen, die nu eenmaal zo
geboren zijn, en die daarom de mogelijkheden van de seksuele ‘eenheid’ moeten
missen die anderen wel hebben. Youcat impliceert verder dat homofiel geaarde
mensen hun geaardheid moeten accepteren en erkennen, en hij kan dit doen in de
wetenschap dat God dit goed gebruikt om zo zielen tot Hem te brengen langs
ongebruikelijke wegen. Homoseksuele mensen wordt niet geleerd dat hun seksuele
neiging een gevolg is van ongecontroleerde begeerlijkheid en dat ze God moeten
bidden om de kracht om deze neiging uit te bannen, maar hen wordt min of meer
geleerd om deze aard te aanvaarden en om God de schuld te geven, omdat Hij hen
zo gemaakt heeft….Uiteindelijk noemt Youcat homoseksualiteit geen zonde en zegt
ook niet dat homoseksualiteit een perverse neiging is waartegen je moet
strijden.”
H.
Schrift
In
paragraaf 15 vraagt Youcat: “Hoe kan het dat de H. Schrift ‘waar’ is, wanneer
niet alles wat erin staat correct is?” Hiermee wordt de indruk gewekt als zou
de H. Schrift niet te vertrouwen zijn, omdat er veel fouten in staan. Dit gaat
in tegen de Katholieke leer die duidelijk zegt dat de H. Schrift onfeilbaar is.
De nadere toelichting van Youcat maakt het ook niet beter. “De Bijbel heeft
niet de bedoeling om historische informatie te geven of wetenschappelijke
bevindingen. De auteurs waren kinderen van hun tijd. Ze deelden de culturele
ideeën van de wereld om hen heen en werden vaak beheerst door de fouten van de
wereld om hen heen. Toch staat alles wat een mens moet weten over God en over
zijn redding met onfeilbare zekerheid in de H. Schrift.” In de moderne theologie
wordt de historiciteit van vele Bijbelse feiten vaak ontkend, zo zou Genesis
1-11 een beeldverhaal zijn en geen historisch feitenrelaas. De Kerk heeft
echter altijd anders geleerd en heeft alles wat zich in de Schrift aandient als
historisch ook als zodanig geloofd. Met betrekking tot Genesis 1-11 heb ik
hierover recent een
artikel geschreven. Verder
wordt in Youcat gedaan alsof de Bijbelschrijvers onbetrouwbaar zijn, omdat ze
allerlei fouten overgenomen zouden hebben van de heidense wereld om hen heen.
Dit soort redeneringen wordt vaak gebruikt om bijvoorbeeld homoseksualiteit
goed te praten. De veroordeling van homoseksualiteit zou dan te maken hebben de
veroordeling van homoseksualiteit in de omliggende landen, maar zou een
tijdelijk gebod zijn, dat we nu gelukkig ontstegen zijn. Het is dan ook niet
gek dat in artikel 42 gezegd wordt dat een christen prima geloven kan in de
evolutietheorie en toch blijven geloven in de Schepper. In het hiervoor
genoemde artikel is uitvoerig uitlegt waarom dat een
onmogelijkheid is, geloven in een Schepper en in de evolutietheorie.
Logischerwijs gaat Youcat er dus vanuit dat geweld en pijn altijd al in de
wereld zijn geweest en niet het gevolg van zijn van de zondeval en de Erfzonde.
De Katholieke Traditie en de H. Schrift leren ons daarentegen dat pijn en
verdriet, evenals natuurrampen en misvormingen, er zijn als straf op de zonde.
Bovenstaand
enkele van de fouten die te vinden zijn in Youcat. Hoe het kan dat dit boek in
Nederland gedrukt en verspreid wordt zonder dat er ingegrepen wordt door de
bisschoppen is mij een raadsel. Er wordt vaak geklaagd over gebrek aan geloof
bij jongeren en over een toenemende kerkverlating. Vind je het gek wanneer we
ze een steen geven wanneer ze om brood vragen en een slang in plaats van een
vis.
Voetnoten
[1] Vraag en antwoord 61, http://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=4005&al=61&
[3] Sessio V – Decretum super peccato
originali, 1546
[9] H. Augustinus, De bono viduitatis, c. 4,
nr. 5
