vrijdag 27 augustus 2021

Zegt de Bijbel echt dat je niet mag oordelen?


Door John Ritchie

https://tfpstudentaction.org/blog/does-the-bible-really-say-you-cant-judge

Als je opkomt voor morele waarden, zul je uiteindelijk beschuldigd worden van "oordelen".  Voor de meeste postmoderne liberalen is oordelen de enige zonde die nog telt.  De enige zonde is te geloven dat iets ooit verkeerd kan zijn.

Maar is het echt een zonde om te oordelen?  Wanneer is het verkeerd? En hoe antwoord je op de aanklacht "oordeel niet"?

Het korte antwoord is simpel.

U zegt:  "Als oordelen altijd verkeerd is, zoals u beweert, dan moet het verkeerd zijn voor u om mij te veroordelen, toch?"

Maar liberalen hebben een selectief geheugen als het op de Heilige Schrift aankomt.  Zij citeren de passage "Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt" (Matt. 7:1), maar zij negeren de context.  In hetzelfde hoofdstuk beveelt Onze Heer ons te oordelen: "Wacht u voor de valse profeten, die tot u komen in schaapskleren, maar inwendig roofgierige wolven zijn." (Matt. 7, 15).  Jezus zei ook: "Oordeelt niet naar de uiterlijke schijn, maar velt een rechtvaardig oordeel." (Johannes 7:24).

Hoewel alleen God de harten van de mensen kent en beoordeelt, kunnen en moeten wij de daden beoordelen volgens het verstand en de wet van God.

De heilige Paulus leert ons dat "De geestelijke mens daarentegen beoordeelt alles" (1 Kor. 2,15).  De apostel zegt ons niet om te gaan met zondaars.  "..., die zich broeder noemt en toch een ontuchtige is, of een hebzuchtige, een afgodendienaar, lasteraar, dronkaard of dief; en met zo iemand zelfs niet te eten. Want met welk recht zou ik hen oordelen, die buiten staan? Neen, oordeelt hen, die binnen zijn; God zal oordelen, die buiten staan. Verwijdert den boze uit uw midden!" (1 Kor. 5, 11-13).

De grote katholieke geleerde, pater Cornelius a Lapide, S.J., legt uit dat oordelen zondig wordt wanneer het onbezonnen, kwaadaardig, afgunstig en afkerig is - ondeugden die verwerpelijk zijn voor naastenliefde en rechtvaardigheid en "voor God zelf, wiens ambt van oordelen wordt toegeëigend". Als wij een kwaadaardige mening over onze naaste hebben, schaden wij hem en "ontnemen wij hem zijn goede naam als wij dit oordeel laten rondgaan; want reputatie is een groot goed, veel groter dan rijkdom."

Pater a Lapide brengt het briljante commentaar van Augustinus in de discussie:

"Wat de dingen betreft, die God kent, maar wij niet kennen, oordelen wij over onze buren op eigen risico. Daarover heeft de Heer gezegd: Oordeelt niet. Maar over dingen die openlijk en openbaar kwaad zijn, mogen en moeten wij oordelen en berispen, maar nog steeds met liefdadigheid en liefde, niet de mens hatend, maar de zonde, niet de zieke verafschuwend, maar de ziekte. Want als de openlijke overspelige, dief, dronkaard, verrader niet geoordeeld en gestraft zou worden, zou dat vervuld worden wat de gezegende martelaar Cyprianus heeft gezegd: "Wie een zondaar met vleiende woorden sust, wakkert zijn zonde aan."

Daarom is het niet alleen geoorloofd om de daden van mensen te beoordelen, maar het is ook een geestelijk werk van barmhartigheid om de zondaar te vermanen.  Als katholieken moeten we altijd de waarheid spreken met liefde.

Geen opmerkingen: