maandag 9 juli 2018

Angelus bidden voor de bekering van de moslims


Na de val van Constantinopel voor de Turken in 1453, zag deze stad haar bevolking tot slaaf gemaakt worden en de Aya Sofia werd in een moskee veranderd. Paus Callixtus III vroeg de Kerk om 's morgens en' s avonds het Angelus te bidden om van God "de bekering van moslims en de vrede" te verkrijgen.
Het Angelus herdenkt de momenten van de Incarnatie van Jezus, wiens naam in het Hebreeuws betekent "God redt": de aankondiging door de engel Gabriël aan een Joods meisje genaamd Maria; Maria aanvaardt dat het Woord, het woord (dat God zelf is volgens de evangelist Johannes), het vlees aanneemt door de werking van de Heilige Geest, om Jezus te baren.
Het gebed van de Angelus ontleent zijn naam aan zijn eerste Latijnse woord "Angelus nuntiavit Mariae" (de Engel van de Heer heeft gezegd tot Maria). De eerste drie verzen zijn gemaakt van een versregel en een antwoordvers, telkens gevolgd door een Ave Maria (Weesgegroet), dat doet denken aan de christelijke mysteries van de Aankondiging, van de maagdelijke conceptie van Jezus, persoonlijke aanvaarding van de goddelijke wil door Maria, zodat het Woord bij de mensen kon komen wonen. Het gebed eindigt met een gebed dat de weg van redding door Christus samenvat.
Dit gebed wordt driemaal per dag in de Latijnse kerk gereciteerd, om zes, twaalf en achttien uur, maar dit schema kan per baan en regio verschillen. Zo luiden de klokken in Frankrijk meestal om zeven uur, twaalf uur en negentien uur. Op deze momenten klinkt er een 'angelusklok' – het angelus wordt omringd door drie maal drie klokslagen, gevolgd door een 'volledig luiden' of een hymne.
Wie zal zeggen dat dit gebed niet langer relevant is? De hordes van Allah maken er geen geheim vandaag de rest van Europa te willen veroveren, omdat dit de roeping van de islam is: om de hele wereld aan de sharia te onderwerpen.  Deze wet is even onmenselijk als demonisch, evenzeer is het waar dat na Christus alleen de Antichrist kan komen. Daarom is het dringend nodig om de bron te vinden waaruit onze specifieke geschiedenis en onze beschaving voortsproot: het Hart van Jezus, die ons dit gebod gaf: "Heb elkaar lief zoals ik van u heb gehouden. "(Johannes 15:12). Het was Zijn liefde die de heiligen en de kunsten voortbracht, zoals nergens anders, ziekenhuizen en universiteiten, het verbod op abortus en slavernij, en zelfs de liefde voor vijanden.
Als driemaal per dag, bij zonsopgang, 's middags en in de schemering, de christenen even stilstonden om zich op hun knieën het goede nieuws in gedachte te brengen: het Woord van God is geïncarneerd en aanbid God die mens werd ... dan zou het leven veranderen! Het gebed van het Angelus is een concentraat van de belangrijkste dogma's van het christelijk geloof, precies die de islam verworpen heeft: God is drie-eenheid, de goddelijkheid van Jezus, aangeduid door de maagdelijkheid van zijn moeder, zijn incarnatie, zijn dood en opstanding, en daarom de verlossing van de wereld. Als God mens is geworden, als God met ons is, dan zijn wij met Hem en reeds met Hem in het paradijs! Dit is wat voortdurend de levens van mensen telkens opnieuw in de juiste richting oriënteert: de gedachte aan God, die Liefde is, en Hem danken voor Zijn onpeilbare genade.
Het Directorium voor Volksvroomheid en Lliturgie vraagt ​​dat "geen middel mag worden verwaarloosd om het gebed van de Angelus levend te houden en de verspreiding ervan te stimuleren" (Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten, 2002 (Congregatie No. 195).

Geen opmerkingen: