“leert ze onderhouden al wat Ik u heb
geboden”
In Mattheus 28:19-20 gaf Jezus de grote opdracht aan zijn
apostelen: “Gaat dus heen; onderwijst alle volken, doopt ze in de naam van den Vader
en van den Zoon en van den Heiligen Geest, en leert ze onderhouden al wat Ik u heb
geboden. Ziet, Ik blijf altijd bij u, tot aan het einde der wereld. ”
Zonder professionele training, veel kennis of zelfs opvallende natuurlijke deugden,
slaagden de elf apostelen in de grootste evangelizering die de wereld ooit gekend
heeft. Ze slaagden niet omdat ze het maximale haalden uit hun gaven en talenten,
maar omdat ze hun Meesters geboden volledig gevolgd zijn en uit kracht van de H.
Geest.
Onze Lieve Heer benadrukte dat elke evangelisatie, begeleid door de volheid
van zijn macht, de GEHELE waarheid die Hij de apostelen toevertrouwd had dient te
bevatten. Daaruit volgt dat elke verkondiging van het evangelie dat essentiële elementen
van het Goede Nieuws weglaat of bagatelliseert in kracht inboet. Dit geldt speciaal
voor de fundamentele elementen van het evangelie zoals ze verkondigt zijn door de
Apostelen en vroege Vaders. De scheppingsleer en zondeval vormen de fundering van
het kerkbegrip van de Verlossing en Heiliging. In dit licht, mag het voor velen
een schok zijn te realiseren dat de traditionele leer van de schepping en vroege
menselijke geschiedenis drastisch verschilt van wat tegenwoordig verkondigt wordt
in de meeste Katholieke leerinstituten vanaf de kleuterschool tot aan het postdoctorale
niveau.
Waar de Apostelen en Kerkvaders de letterlijke historische waarheid geloofden
en verkondigden van de eerste hoofdstukken van Genesis, geloven en verkondigen de
grote meerderheid van de huidige Katholieke leraren en catecheten theïstische evolutie—de
leer dat God miljarden jaren van natuurlijke processen heeft gebruikt om de diversiteit
aan leven voort te brengen, inclusief de mens. Aangezien Gods geboden niet veranderen,
ligt de sleutel voor het succes van de nieuwe evangelisatie bij het herstel van
de letterlijke historische interpretatie van Genesis. Het bouwen van een nieuwe
evangelisatie op het fundament van theïstische evolutie is als proberen een hoog
gebouw op zand te funderen.
Tegenwoordig hoort men vaak geleerde en heelgelovige Katholieken de vraag stellen:
“Wat doet het ertoe of God zes dagen of miljarden jaren van evolutie gebruikte,
zolang we geloven dat Hij het deed?”
Dit artikel beantwoordt die vraag. Het toont niet het bankroet van de moleculen-tot-mensen
evolutie als wetenschappelijke theorie—dat is al erg doeltreffend gedaan.[1] In plaats daarvan focust het op de spirituele
verwoesting die theïstisch evolutionisme heeft voortgebracht in de zielen van de
gelovige Katholieken.
Waarom het ertoe doet
Het helpt te beginnen met onze begrippen te definiëren: theïstisch evolutionisme (TE) en de traditionele scheppingsleer (TSL).
*TE beweert dat God in het begin de materie geschapen heeft en daarna miljarden
jaren van natuurlijke processen gebruikte, inclusief dood, vernietiging, mutaties
en ziektes, om de diversiteit van leven, inclusief het menselijk lichaam, te produceren.
Theïstische evolutionisten (TE-ers) ontkennen in het algemeen de historiciteit van
Genesis 1-11 en geloven dat de zondvloed een lokale vloed was, dat het Toren-van-Babel
incident nooit echt gebeurd is, en dat de menselijke talen evolueerden van primitief
tot meer complex over langere tijdsperiodes.
*TSL, afkomstig van de Kerkvaders
en het Leergezag, leert dat God alle soorten leven schiep gedurende een erg korte
periode aan het begin van de tijd door een daad van zijn Goddelijke Wil, specifiek:
·
God schiep alle soorten schepselen ex nihilo enkele duizenden
jaren geleden in zes dagen of minder.
·
Adam, onze eerste voorouder, werd geschapen vóór Eva die gevormd
werd uit Adams zijde.
·
God schiep een perfect harmonieuze wereld voor Adam en Eva
zonder dood, ziekte of natuurrampen.
·
Vóór de Oerzonde stond de gehele natuur onder de heerschappij
van Adam en Eva and was hen onderdanig.
·
De Zondeval bracht menselijke sterfte, ziekte, schadelijke
mutaties en natuurrampen in de wereld.
·
Er was een globale vloed in de tijd van Noach die alle mensen
en land-dieren doodde behalve degenen in de ark van Noach.
·
De vroege mens was fysiek en mentaal superieur aan de moderne
mens. De patriarchen leefden inderdaad tot de hun toegeschreven leeftijden.
·
Alle taalfamilies, compleet met hun unieke grammatica en denkwijzen,
werden in een ogenblik door God geschapen gedurende de torenbouw van-Babel.
Dus: Wat doet het ertoe welke van
deze twee Genesis interpretaties men gelooft?
We zullen acht redenen geven om te beargumenteren dat het een wereld
van verschil zal maken als TE verworpen en TSL hersteld wordt op zijn rechtmatige
plaats als fundament van het Evangelie.
Reden #1: TSL voedt een vertrouwelijke relatie tussen Christenen en God, hun
Schepper, Verlosser en Heiliger. TE erodeert deze vertrouwelijkheid.
Volgens TSL schiep God het gehele universum voor de mens aan het begin van de
schepping, ongeveer zes duizend jaar geleden. Daarom is er niets in de gehele wereld
dat niet bestaat omwille van de mens. De mens heeft altijd centraal gestaan. Bovendien
leefden God en de mens in het begin in zulke vertrouwelijkheid dat er een volmaakte
communicatie tussen hen was. Elke gedachte, woord en daad van Adam ontvouwde zich
onder inspiratie van de H. Geest. Adam zag God in alle dingen en alle dingen in
God. Vanuit dit perspectief is het eenvoudig te geloven dat elk menselijk leven meer waard is dan het hele
materiële universum en dat het doel van het universum is om een plaats te bieden
voor een vertrouwelijke eenheid tussen God en zijn menselijke kinderen. Vanuit
dit perspectief was het meest schadelijke effect van de Oerzonde de vervreemding
van God. Al het kwaad in het menselijk leven—dood, ziekte, mutaties, geweld en egoïsme—stamt
van het oorspronkelijke verlies aan vertrouwelijkheid tussen God en zijn kinderen.
TE, in tegenstelling tot TSL, ontkent dat de mens een speciale plaats heeft
gehad in de geschiedenis van het universum. Volgens de evolutionaire tijdschaal
was de mens nergens te vinden gedurende het grootste deel van de geclaimde14 miljard
jaar geschiedenis van de wereld. Geëvolueerd van de apen gedurende de laatste 1%
van de kosmische geschiedenis is de mens slechts een flitsje op het scherm. En zelfs
dan evolueert hij in een natuurtoestand van bloedvergieten en ellende (ver van God),
wat zowaar door God gewild is om vanaf het begin deel te zijn van de menselijke
ervaring. Bovendien wilde God dat de mens geweld, ziekte, destructieve mutaties,
natuurrampen en een meedogenloze strijd om het bestaan wel honderdduizend jaren
uithield in de duisternis van valse overtuigingen, totdat God het gepast achtte
de rudimenten van de natuurlijke en goddelijke wet te ontsluieren aan de Hebreeën
een paar duizend jaar geleden. Volgens deze zichtwijze, heeft God geen precies archief
van de bulk van de menselijke geschiedenis bewaard, maar slechts de Hebreeën geïnspireerd
verscheidene heidense mythen en legenden te hervormen in moreel verheffende mythen
ongeveer 600 jaar voor Jezus' Incarnatie.
Reden #2: TSL voedt een realistisch begrip van de spirituele krachten van het
kwaad en wijst het kwaad in de wereld toe aan de menselijke meewerking daaraan.
TE verblindt haar aanhangers voor de bovennatuurlijke dimensie van het leven, reduceert
veel van de bovennatuurlijke daden van God, de engelen en demonen, tot natuurlijke
oorzaken en maakt zo haar aanhangers ongeschikt voor de geestelijke strijd.
In de eerste hoofdstukken van Genesis, hebben alle Apostelen en Vaders een realistische
vertelling gelezen van de spirituele verleiding van onze eerste voorouders door
Satan, de Prins der Duisternis. Zonder uitzondering, begrepen ze het Christelijke
leven als geestelijke strijd met de prinsdommen en machten van de duisternis. Ze
leefden hun dagelijkse levens met een duidelijk bewustzijn van de bovennatuurlijke
wereld en van de constante worsteling tussen goede en kwade geesten die binnen en
rondom ze tekeergingen. Voor de Kerkvaders was de Genesis vertelling van de verleiding
en de Zondeval een eindeloze bron van meditatie en instructie in de geestelijke
strijd, die ze in een toestand van constante waakzaamheid en bereidheid hield om
de sluwheden van de duivel te weerstaan. Zoals de Heilige Vaders, vinden degene
die TSL omarmen zichzelf afgestemd op de bovennatuurlijke dimensie van het leven,
gewaarschuwd en bewapend voor de geestelijke strijd, en meer in staat om niet alleen
zichzelf te beschermen voor geestelijke schade, maar ook de zielen die aan hun zorg
zijn toevertrouwd.
Door de historische waarheid van de eerste hoofdstukken van Genesis te ontkennen
houdt TE zich bezig met de natuurlijke oorzaken en sluit het bovennatuurlijke bijna
geheel uit. Door het ontkennen van meerdere bovennatuurlijke scheppende daden van
God in Genesis en door het belang van de bovennatuurlijke activiteit van Satan af
te zwakken, glijden TE-ers gemakkelijk af in een natuurlijke mentaliteit die alles
probeert te verklaren in termen van natuurlijke oorzaken. Als eenmaal deze mentaliteit
zich vastzet is het gemakkelijk voor mensen om het concept van geestelijke oorlogsvoering
te beschouwen als een overblijfsel uit de dagen van primitief bijgeloof. Demonische
activiteit wordt gereduceerd tot materiële of psychologische oorzaken. De duivel
en zijn demonen worden gezien als irrelevant. Kort erna sluit “de hel” zich aan
bij de duivel en zijn demonen die vallen onder de concepten die uit de tijd zijn.
En de TE-er maakt gemakkelijk de fatale fout om te denken dat hij niets meer te
vrezen heeft van de duivel en zijn engelen.
Volgens Pr. Gabriele Amorth, de hoofdexorcist van Rome, is er een geweldige
toename in diabolische activiteit en invloed in de voormalig Christelijke wereld.
En toch geloven vele Europese bisschoppen niet langer in het bestaan van kwade geesten
en hebben velen niet eens één enkele exorcist in hun bisdom. Dit zou ongelofelijk
zijn voor de Kerkvaders die geloofden in de waarheid van Genesis, maar gezien de
bijna universele acceptatie van TE is het nauwelijks een verrassing.
Reden #3: TSL voedt een liefde en waardering voor de Heilige Schrift en de Heilige
Traditie, en versterkt het vertrouwen in God. TE kweekt minachting en wantrouwen
voor de Heilige Traditie, God en zijn Woord.
TE-ers en verdedigers van TSL zijn het erover eens dat de letterlijke historische
interpretatie van Genesis hooggehouden werd door alle Kerkvaders, Kerkleraren en
gezaghebbende uitspraken van de Katholieke Kerk gedurende meer dan 1800 jaren.
Zoals Jezus leerde dat de Schrift “niet gebroken kan worden,” onderwezen en
geloofden alle Apostelen en Kerkvaders dat de Schrift “God-geademd” en vrij van
elke fout is, en dat de Heilige Geest de heilige schrijvers bewoog om exact te schrijven
wat Hij wilde. Op verschillende oecumenische concilies erkende de Kerk de unanieme
interpretatie van de Vaders als zekere regel voor Schriftinterpretatie. Zonder uitzondering
geloofden en verkondigden de Apostelen en Vaders de letterlijke historische waarheid
van Genesis 1-11, inclusief alle specifieke ideeën zoals hierboven vermeld. Ten
gevolge, leert de Catechismus van het Concilie
van Trent, gesteund door het gezag van een oecumenisch concilie, deze interpretatie
van Genesis met autoriteit en interpreteerde de woorden van de Apostolische Geloofsbelijdenis
en het Vierde Lateraans Concilie over de schepping in overeenstemming met die interpretatie.[2]
Het volgt dat als TE waar is dan heeft God toegestaan dat zijn ene, heilige,
Katholieke en apostolische Kerk met gezag geleerd heeft — hoewel niet in alle
gevallen als dogma — een volledig verkeerde beschrijving van de schepping en vroege
geschiedenis van het universum. Meer nog, Hij heeft gewild dat de correctie van
deze fout niet “van de contemplatie en studie van gelovigen” en het onderricht van
de bisschoppen kwam —zoals Dei Verbum zegt
dat het zou moeten — maar van de speculaties van ongelovigen wiens theorieën uiteindelijk
een revolutie in de conventionele wijsheid binnen de Katholieke Kerk ontketenden.
Als dit waar is, wie zou dan zulk een incompetente, zichzelf tegensprekende “god”
vertrouwen?
TE verkondigt niet alleen een incompetente god die zichzelf tegenspreekt, maar
voedt minachting voor elke soort wijsheid doorgegeven vanuit het "primitieve"
verleden. Aangezien TE-ers geloven dat de wereld zich in een toestand van continue
evolutie bevindt, geloven ze dat de menselijke kennis continue overtroffen wordt
door “nieuwe ontwikkelingen.” Het volgende verhaal illustreert het vernietigende
effecten van deze evolutionaire mentaliteit.
Een Joodse rabbi verhaalde
de volgende uitwisseling in een vliegtuig tussen zijn rabbi mentor en het communistische
hoofd van de grootste vakbond in Israel. Nadat het vliegtuig opsteeg verschenen
er twee jonge mannen bij de rij stoelen waar de rabbi en de communist zaten, en
begonnen de rabbi te assisteren bij alles wat hij nodig had. De jonge mannen vervingen
de schoenen van de rabbi voor slippers, aangezien zijn voeten opzwollen als het
vliegtuig boven de 10km vloog. Later brachten ze hem een zak met zelfgemaakte broodjes
en toen kwamen ze met drinken. Na dit alles geobserveerd te hebben, merkte de communistische
beambte op:
“Rabbi, ik ben erg onder
de indruk van hoe uw zonen voor u zorgen.” Waarop de rabbi zei, “Zonen? Nee, dat
zijn niet mijn zonen, maar mijn leerlingen. Als mijn zonen hier zouden zijn dan
zouden ze echt goed voor mij zorgen.” De communistische beambte begon een
beetje te huilen. Waarop de rabbi zei tot hem, “Wat is er aan de hand?” En hij zei,
“Weet je, ik heb vier zonen en in al die jaren - mijn vier zonen zijn nu
volwassen - in al die jaren hebben ze nooit iets voor mij gedaan.
En u zegt me dat in de korte tijd dat we totnogtoe samenzijn, ondanks wat ik je
leerlingen heb zien doen, zouden uw zonen zelfs nog meer voor je doen! Hoe
kan ik niet huilen?” En dus zei de rabbi tot hem, “ u zou niet moeten huilen. Uw
zonen zijn zo trouw aan uw onderrichtingen als de mijne zijn aan die van mij.” De
communistische beambte zei, “Waar hebt u het over? Ik heb ze niet geleerd om nooit
iets voor mij te doen.” De rabbi zei, “Misschien niet met zoveel woorden, maar hebt
u uw kinderen niet geleerd dat mensen van de apen afstammen?” En de communistische
beambte zei, “Ja natuurlijk! Dat is de waarheid. Ik heb ze gezegd waar we vandaan
komen. Ik heb ze naar scholen gestuurd die die methode onderwezen.”
De rabbi sprak tot hem,
“Dan moet u ook begrijpen dat elke volgende generatie een generatie meer verwijderd
is van dit laaghartige begin van de apen. Daarom bent u een beetje dichterbij de
apen dan zij zijn. Zij zijn meer ontwikkeld dan u bent, omdat u een generatie dichter
bij de apen staat. Daarom is het niet passend voor een lagere levensvorm om een
hogere te respecteren. En daarom als u uw zonen altijd gediend en verzorgd hebt,
dan heb je precies gedaan wat gepast is in overeenstemming met uw levensopvatting.
Maar ik heb een andere benadering gekozen. Ik heb mijn zonen geleerd dat we van
God afstammen. Dat betekent dat elke generatie een generatie verder af staat van
deze glorieuze oorsprong. En daarom is het gepast dat mijn zonen mij respecteren,
niet om wat ik ben, maar omdat ik een generatie dichter bij de bron sta.”[3]
Dit verhaal toont heel treffend de manier waarop evolutionisme—zelfs in zijn
theïstische vorm—minachting voedt voor de Heilige Traditie, voor culturele tradities
en voor de wijsheid van onze vaders.
Reden #4: TSL voedt waardering en eerbied voor de dag des Heren en een correct
zicht op natuurwetenschappen. TE kweekt onverschilligheid voor de dag des Heren
en een verkeerde kijk op natuurwetenschappen.
TE ontkent de oerinstelling van de Sabbat “in het begin.” Voor de TE-er is de
zeven-dagen week iets wat zich ontwikkelde na de opkomst van de mensheid uit de
apen. Het is niet iets dat door God ingesteld is voor de mens vanaf het eerste begin
van de schepping. Deze zichtwijze spreekt het universele geloof van de Kerkvaders
tegen in de goddelijke instelling van de Sabbat en de zeven-daagse week aan het
begin van de schepping {zoals God expliciet zegt in het Sabbatsgebod}. De TE zichtwijze
spreekt ook de woorden van Onze Heer zelf tegen die zei: “De Sabbat was gemaakt
voor de mens, niet de mens voor de Sabbat.” Inderdaad, impliciet in deze woorden
is het idee dat de Sabbat “gemaakt” was door
God, voor de mens—niet slechts voor
de Hebreeën—en dus voor hem gemaakt moet zijn vanaf het begin. Ditzelfde begrip
wordt in de oude liturgieën weerspiegeld die over de Zondag spreken, “de eerste
dag van de week,” als de “eerste dag van de schepping.”
De eerste publieke verschijning van Onze Lieve Vrouw in de moderne tijd met
een boodschap voor de hele Kerk vond plaats in La Salette, Frankrijk, in 1846. Ontheiliging
van de Sabbat was een van de twee hoofdzonden die OLV beklaagde in La Salette en
ze identificeerde ze als de oorzaak van hevige hongersnood en een vreselijke plaag.
Echter vandaag wordt overal de Sabbat onder de voet gelopen en zelden of nooit,
wordt deze heiligschennis van de kansel af genoemd.
Is het toeval dat de scherpe afname in de Katholieke zondagsbeleving samenviel
met de toename van TE in de Kerk? Bedenk dit: wie zal eerder een strikte dag van
rust van zakendoen, geld maken en winkelen onderhouden, een Katholiek die gelooft
dat God “rustte” van zijn werk van nieuwe soorten scheppen op een letterlijke zevende
dag, of een TE-er die gelooft dat de zevendaagse week een menselijk idee was dat
pas veel later opkwam? Naar analogie, zou het praktiseren van onthouding of een
andere soort van versterving op vrijdag toenemen of afnemen als “geleerden” erin
zouden slagen de gelovigen te overtuigen dat Jezus niet echt op een vrijdag voor
ons gestorven is?
Helaas, strekken de consequenties van de TE ontkenning van een goddelijk ingestelde
Sabbat zich ver uit buiten het mislukken van “de Dag des Heren te heiligen.” TE-ers
verwerpen ook het idee—gedeeld door alle Vaders en Doctors zonder uitzondering—dat
er een duidelijk gedefinieerde scheppingsperiode was nadat God ophield nieuwe soorten
te scheppen en secundaire causaliteit toeliet te werken binnen het raamwerk van
de natuurwetten. Als gevolg holt de TE-er het begrip van de Sabbatrust van de Heer
uit van al zijn betekenis. Volgens TSL markeerde de Sabbat het einde van de scheppingsperiode,
waarna God ophield nieuwe soorten te scheppen.
Het gebrek aan onderscheid tussen de scheppingsperiode en de periode van goddelijke
voorzienigheid heeft tot grote verwarring geleid over de beperkingen van de natuurwetenschappen
en de juiste verhouding tussen theologie en de natuurwetenschappen. Dit op zijn
beurt heeft tot een enorme tijd-, geld- en energieverspilling geleid van overheden
en academische instellingen die getracht hebben te extrapoleren vanaf hedendaagse
waargenomen natuurlijke processen geheel terug tot aan het scheppingsmoment.
Reden #5: TSL ondersteunt een hiërarchische visie op de werkelijkheid, inclusief
de Kerk en de familie. TE voedt een antihiërarchische visie.
Door de voorstelling waarbij de eerste man en vrouw uit aapachtige ouders
voortkomen, ontkent TE elke hiërarchische relatie tussen Adam en Eva—hoewel dit
rechtstreeks TSL tegenspreekt. Volgens het Kerkvaderlijk begrip, was Adam letterlijk
vóór Eva geschapen. Zoals dogmatisch besloten op het oecumenisch concilie van Wenen
werd Eva letterlijk geschapen uit Adams zijde, zo een voorafbeelding vormend van
de schepping van de Kerk uit de zijde van Christus op het Kruis. Ook weerspiegelt
de schepping van Eva de eeuwige voortbrenging van Christus door de Vader. Zoals
Christus “eeuwig verkregen is van de Vader, God uit God, licht van licht, ware God
uit de ware God . . . één in wezen met de Vader,” zo was Eva voortgebracht uit de
zijde van Adam, en deelde dezelfde natuur als Adam. En precies zoals de Heilige
Geest de oneindige levende Liefde is die voortkomt uit de Vader door de Zoon, zo
waren de kinderen van Adam en Eva bedoeld om de vrucht te zijn van hun ouders' liefde,
zo een perfect eindige weerspiegeling vormend van het mysterie van de Meest Heilige
Drie-eenheid in de menselijke familie.
Door de bovennatuurlijke schepping van Eva uit Adams zijde te ontkennen, ontkent
TE de Drie-ene en hiërarchische natuur van de menselijke familie. Voor de TE-er,
kwamen Adam en Eva beide voort uit de lagere dieren door een proces van natuurlijke
evolutie. De seksuele daad waardoor mensenkinderen voortgebracht worden, wordt zo
gereduceerd tot een dierlijke activiteit in plaatst van een reflectie van het Drie-ene
mysterie. Volgens TSL werd Adam geschapen om Eva’s middelaar, leraar, en beschermer
te zijn. [Om deze reden duiden de Hebreeuwse woorden voor “beschermen en houden”
de activiteiten van een priester aan.] Adam alleen ontvangt het goddelijk gebod
niet van de vrucht van de boom van de kennis van goed en kwaad te eten. En de Zondeval
vindt niet plaats totdat Adam—trachtend zijn vrouw te plezieren in plaats van God—met
haar meedoet in ongehoorzaamheid tegen Gods gebod.
Door het ontkennen van de door God gegeven verantwoordelijkheid aan elke menselijke
vader om zijn familie te onderwijzen, regeren en heiligen, heeft TE veel bijgedragen
aan de ontmannelijking en degradatie van Katholieke mannen. Niet langer herinnerd
aan zijn plicht te onderwijzen, tuchtigen, en spiritueel leiden van zijn vrouw en
kinderen, ziet de Katholieke vader nu vrolijk af van zijn belangrijkste verantwoordelijkheden
en laat het aan zijn vrouw en de leraren van zijn kinderen over om zijn zonen en
dochters te onderwijzen, disciplineren en heiligen. Maar—aangezien niemand de plaatst
van een vader in kan nemen—is dit een last die ze niet kunnen dragen. En zo zet
zijn troonsafstand de volledige desintegratie van de maatschappij in beweging.
De effecten van deze afwijking van Traditie strekken zich ver uit buiten de
menselijke familie zelfs tot aan Gods Huishouden. Door het goddelijke ontwerp voor
de menselijke familie te ontkennen, bekritiseert TE de hiërarchische structuur en
het mannelijke karakter van Kerkleiderschap. Als Adam niet geschapen was vóór Eva,
maar op hetzelfde moment als zij evolueerde uit aapachtige schepselen, dan heeft
hij geen speciale rol t.o.v. haar. En aangezien de Kerk het “huishouden (of familie)
van God,” is, als er geen door God ontworpen hiërarchie in de familie is die de
man aan het hoofd plaatst, waarom zou er dan een hiërarchie in de Kerk zijn, en
waarom zouden mannen dan een speciale rol als priesters van de Kerk hebben, aangezien
zowel mannen als vrouwen uit de apen “geëvolueerd” zijn door natuurlijke processen?
Inderdaad, als de man niet door God geschapen was om een priester voor zijn vrouw
en kinderen te zijn, waarom dan zou de Kerk op een mannelijk priesterschap staan?
Waarom zou de leider van de Kerk een “Heilige Vader” in plaats van een “Heilige
Moeder” moeten zijn?
Reden #6: TSL definieert en versterkt de door God gegeven rollen van mannen
en vrouwen en beschermt de waardigheid van beide geslachten en de leiderschapsrol
van de man. TE verwart en ondergraaft de verschillende rollen van mannen en vrouwen
en op indirecte wijze draagt ze bij aan de geslachtsverwarring.
Volgens TSL is menselijke seksualiteit een geschenk van boven, een reflectie
van het Drie-ene mysterie. Volgens dit traditionele begrip van menselijke seksualiteit,
zijn contraceptie en seksuele perversie heiligschennende zonden, omdat ze de levensgevende
weerspiegeling van de Drie-ene goddelijke liefde schenden en het steriel maken.
Volgens TE, echter, kwam menselijke seksualiteit op van de apen. Sommigen beargumenteren
zowaar dat seksuele perversies “natuurlijk” zijn aangezien bepaalde soorten apen
en bavianen ze beoefenen. Aangezien het menselijk lichaam uit dit soort dieren evolueerde,
zo beredeneren ze, is het onzinnig te beweren dat zulk gedrag tegen onze natuur
ingaat.
Het is significant dat de enige verhandeling over het klerikale seksuele misbruik
door een Kerkleraar, Book of Gomorrah, van
de H. Petrus Damianus[4] specifiek de verhalen uit Genesis citeert van het goddelijke
oordeel over Sodom en Gomorrah en Onan in zijn verwoestende aanklacht van deze misdaden
tegen de natuur. Is het voor te stellen dat klerikaal seksueel misbruik zich zo
wijd verspreid kon hebben zoals het heeft in een sfeer geladen met geloof in de
letterlijke historische waarheid van Genesis?
Reden #7: TSL voedt een correcte relatie tussen de mens en de natuur. TE verdraait
deze.
Volgens TE zijn alle schepselen, inclusief het menselijk lichaam, opgekomen
uit levenloze materie d.m.v. miljarden jaren van natuurlijke processen. Dit perspectief
harmoniseert erg goed met de populaire pantheïstische slogan “De aarde behoort niet
de mens. De mens behoort de aarde.” Een dergelijke uitspraak zou anathema geweest
zijn voor de Apostelen en voor de H. Kerkvaders. Binnen de context van hun begrip
van Genesis, zou het godslasterlijk geweest zijn te suggereren dat de aarde op welke
manier dan ook de mens zijn bestaan had gegeven. Alle H. Vaders erkenden de letterlijke
waarheid van het Genesis verhaal van de speciale schepping van de mens, waarin God
alleen materiële elementen gebruikt heeft om het menselijk lichaam te vormen, maar
het lichaam bekleedde en zijn ziel inademde door een bovennatuurlijke daad van zijn
Goddelijke Wil. Volgens TSL heeft God het hele universum voor de mens geschapen.
Alle dingen in de hemel en op aarde zijn toevertrouwd door God aan ons, als hoeder
van de schepping.
Het Kerkvaderlijk begrip van Genesis voedt een diep respect voor de heiligheid
en het mysterie van het leven, inclusief elk specifiek soort leven. TSL deinst terug
bij de gedachte van het prutsen met het DNA van welk levend ding dan ook, behalve
bij het repareren van een bekende afwijking of genetisch defect. TSL voedt een diep
scepticisme wat betreft de veiligheid van genetisch gemanipuleerd voedsel (GGV),
zich bewust van het doelbewuste door God gegeven ontwerp van plantenvoedsel en het
grote inherente gevaar aan prutsen met dat ontwerp, vooral als de genetisch gemodificeerde
stoffen door mensen gegeten worden zonder vooraf de interactie tussen GGV en het
menselijk lichaam rigoureus te testen.[5]
Volgens TE zijn miljarden jaren van dood, vernietiging, mutaties en ziekten
de precieze methoden geweest die God gebruikt heeft om de verschillende soorten
schepselen te scheppen. Voor TE-ers is het in het geheel niet ondenkbaar dat de
mens klonen, chimeras of GGVs maakt aangezien in hun visie de mens slechts zijn
“Vader” imiteert die willekeurige mutaties en natuurlijke selectie gebruikte om
het eerste menselijke lichaam te “creëren” uit de lichamen van ontelbare generaties
van aapachtigen.
Reden #8: TSL biedt hoop voor de toekomst van de mensheid. TE voedt ofwel een
valse hoop of een diepe wanhoop.
TSL geeft Christenen het vertrouwen dat dezelfde prachtige harmonie dat door
het hele universum bestond “in het begin” hersteld zal worden “aan het einde” door
het werken van de H. Geest. Het versterkt ook het menselijk geloof in de geloofwaardigheid
van de profetieën van talloze gecanoniseerde heiligen die een toekomstige bloei
van het Christendom voorspeld hebben vóór het laatste oordeel en het einde van de
wereld wanneer vele karakteristieken van de eerste geschapen wereld hersteld zullen
worden. De Christen die TSL begrijpt en gelooft heeft ook de capaciteit het vóórkomen
van doodbrengende natuurrampen te verzoenen met de absolute goedheid van God die
geen kwaad wil. Het natuurverloop zoals wij het kennen vandaag de dag is het gevolg
van een vloek aan de natuur opgelegd door God na de Zondeval van Adam. De gevolgen
van zonden dienen een tweevoudig doel—eerst, om zondaars te corrigeren en ten tweede
om ze tot berouw te brengen. Met dit in gedachte inspireert TSL een vurige hoop
dat elke berouwvolle zondaar en vergoddelijkte heilige de wereld een stap dichter
bij de dag brengt wanneer de wolf zich neer zal leggen naast het lam.
TE kan zich geen originele harmonieuze toestand van het universum voorstellen
en zal daarom ofwel profetieën van een toekomstig herstel van de wereld vóór het
laatste oordeel afwijzen of ze verkeerd interpreteren als verwijzend naar een soort
van Teilhardinistische evolutie van het bewustzijn. Voor de TE-er, zijn schadelijke
natuurrampen zoals tsunamis, aardbevingen en vulkanen slechts deel van het normale
verloop van de natuur zoals door God geschapen vanaf het begin. Als gevolg ziet
de TE-er de verbinding niet tussen natuurrampen en de zonden van de mensheid en
dus is het voor hem onmogelijk “de tekenen van de tijden” te interpreteren. Geconfronteerd
met de pijnlijke realiteit van natuurrampen concludeert hij dat God ofwel niet anders
kan ofwel niet anders wil dan door zulke gebeurtenissen zijn wil te volbrengen wat
noodzakelijkerwijs tot wanhoop voert en compleet indruist tegen de God van liefde
uit de Bijbel.
TE hervormd?
TE heeft een verzameling nieuwe interpretaties van Genesis voortgebracht; de
meeste daarvan zijn in groot conflict met TSL. Het misschien meest populaire van
deze nieuwe theorieën staat bekend als progressief creationisme (PC). Volgens haar
verdedigers wijzen het gebrek aan overgangsfossielen in het fossiele archief erop
dat God de prototypen van de verschillende soorten schepselen door een scheppingsdaad
op verschillende momenten in de geologische geschiedenis schiep.[6] Echter, door hun onwil de evolutionaire chronologie van miljarden
jaren te bekritiseren, eindigen de progressieve creationisten met het accepteren
van vele van de bovengenoemde anomalieën—ze geloven dat God van tijd tot tijd een
licht in de duisternis van de geologische tijden scheen door nieuwe soorten te scheppen.
Volgens PC voerde God deze scheppingsdaden echter niet uit voor de mens, die pas
geschapen werd ergens tussen de 50.000 en 1.000.000 jaar geleden, maar voor zijn
eigen ondoorgrondelijke doelen, die niets te maken hadden met het scheppen van een
harmonieus en verwelkomend huis voor zijn eerste mensenkinderen. Het is onnodig
te zegen dat dergelijke pogingen om TE te “hervormen” of te “redden” en het te verzoenen
met het Katholieke Geloof weinig overeenkomst vertonen met het Geloof van de Apostelen,
Kerkvaders en -leraren.
De Nieuwe Evangelisatie
Gedurende zijn pontificaat vroeg de H. Vader Paus Johannes Paulus II de Kerk
al haar energie aan de nieuwe evangelisatie te wijden. Bovendien, heeft hij vaak
zijn overtuiging uitgesproken dat de Kerk op de drempel staat van een “nieuwe lente”
die hij identificeerde met de “Triomf van het Onbevlekte Hart van Maria” en een
“nieuwe heiligheid” die “Christus tot hart van de wereld zal maken.” Maar het lijkt
erop dat vóór de Kerk op deze profetische roep kan antwoorden om al haar
energie te wijden aan het verkondigen van het Evangelie, zij er eerst toe
moet besluiten om alles wat Jezus opgedragen heeft te onderwijzen, vooral wat betreft
de fundamentele waarheden van de schepping en de vroege geschiedenis van de mens.
Voetnoten
[1] Voor een vernietigende
kritiek op macro-evolutie, zie “Reflections on Macroevolution,” door Dean H. Kenyon, Emeritus Professor in de
Biologie, San Francisco Staats Universiteit, op de website van het Kolbe Centrum
voor de Studie van de Schepping www.kolbecenter.org
[2] Voor een recente studie van wat
het leergezag over de schepping zegt, zie Peter Wilders et al, Creation and Time (Bisdom van Abakaliki,
Nigeria, 2008), gepubliceerd met de imprimatur
van Bisschop Michael Okoro, Abakaliki, Nigeria.
[3] Rabbi Daniel
Lapin, “Men and Marriage,” audio/video tape geproduceerd door Our Father’s Will
Communications, 1995.
[5] Voor een inleiding
in de gevaren van genetisch gemodificeerd voedsel, bezoek de volgende link www.mercola.com/2000/dec/3/ge_food.htm
[6] Voor een inleiding
in de geologische revolutie die vele Katholieke theologen overtuigde om Darwinistische
evolutie te omarmen en in de geologische tijdschaal zelf, zie Dr. Dominique Tassot’s
artikel “Influence of Geology on Deviations of Catholic Exegesis” op www.kolbecenter.org. Voor een verwerpen van
de onderliggende principes van de geologische tijdschaal, zie Analysis of Main Principles of Stratigraphy
on the Basis of Experimental Data en Misleading Geological Column ook op www.kolbecenter.org
Geen opmerkingen:
Een reactie posten