Bij de algemene audiëntie van 3 april, om zijn
uitgesproken sympathie voor de islam te rechtvaardigen, herhaalde paus
Franciscus het cliché dat "we samen met de moslims de afstammelingen zijn
van dezelfde Vader, Abraham".
Is het zo dat alle
religies "Altijd naar de hemel kijken; Ze kijken naar God "?
In diezelfde verklaring probeerde paus Franciscus de
kritiek op zijn verklaring van Abu Dhabi te weerleggen dat God het bestaan
van verschillende religies wil, net zoals Hij diversiteit van ras en geslacht
wil. (1)
Hij zei verder in de Algemene audiëntie dat het
bestaan van vele religies door God gewild is, maar door zijn toegeeflijke
wil. Nadat hij zich afvroeg "waarom staat God veel religies toe?"
Antwoordt hij dat dit het gevolg is van "Gods vrijwillige permissiva
[permissieve wil]", eraan toevoegend dat God "deze realiteit wilde
toestaan: er zijn veel religies." (2)
Hij slaagt er niet in om uit te leggen dat hoewel God
toestaat dat het kwaad in de wereld bestaat, "gedeeltelijk zodat groter
goed niet belemmerd wordt, en gedeeltelijk zodat geen groter kwaad volgt."
(3) Hij kan niet de oorzaak zijn, zelfs niet indirect, van enig kwaad.
Als E.H. Garrigou-Lagrange zegt: "de goddelijke
wil kan niet, direct of indirect, de wanorde die in zonde is, voortbrengen.” “Dus
kan goddelijke causaliteit die wanorde ook niet voortbrengen." (4)
De verklaring van paus Franciscus is nog gebrekkiger,
omdat hij eraan toevoegt: "Sommige [religies] worden geboren uit de
cultuur, maar ze kijken altijd naar de hemel; zij kijken naar God." (5)
Die zin is erg dubbelzinnig omdat valse religies de
hemel en God niet correct en efficiënt kunnen zoeken. Anders zou de
noodzakelijke conclusie zijn dat ze allemaal goed en heilzaam zijn. Als dat zo
was, zouden ze allemaal niet bestaan door zuivere toestemming van God, maar
door Zijn positieve wil en verlangen. Toch is dit de betekenis van de omstreden
zin in het Abu Dhabi-document die een groot schandaal veroorzaakte voor het
presenteren van een God die tegengesteld is aan zichzelf door zowel goed als
kwaad, waarheid en dwaling te willen.
Een mythe gemaakt door
een "moslim-katholieke" priester
De valse opvatting dat er drie monotheïstische
religies zijn - jodendom, christendom en islam (6) - en dat ze een
gemeenschappelijke oorsprong hebben in de patriarch Abraham, is gecreëerd of op
zijn minst verspreid door een pseudo-mystieke Franse priester, pater Louis
Massignon (1883-1962). (7) Hij was zo'n islamofiel dat hij, toen paus Pius XI
hem op 18 juli 1934 in audiëntie ontving, hem kwaadwillig een 'moslim-katholiek'
noemde. (8)
De theorieën van Louis Massignon beïnvloedden het
Tweede Vaticaans Concilie. (9)
Abraham, de vader van
verschillende religies?
E.H. Charles Jourdan, CMJ, een Franse priester en
islamist, vraagt: "Hoe kan Abraham de vader zijn van verschillende
religies? Onder welke titel is Abraham een vader in het geloof? Van welke
Abraham zijn wij kinderen?" (10)
Hij gaat verder met uit te leggen dat de islam beter
"een Adamische religie" kan worden genoemd, omdat de islam van mening
is dat Adam de eerste monotheïstische profeet was: "Voor moslims is Adam
de eerste monotheïst in de geschiedenis. Maar, Shh! Zeg dit niet hardop!
Niettemin is de islam fundamenteel Adamisch, 'de religie van altijd.' Het is
niet Abrahamisch.” (11)
Op zijn beurt is E.H. Antoine Moussali, ook een
islamist, laat zien dat er niets is dat overeenkomt tussen de Abraham die we
kennen uit de Heilige Schrift, aan wie de belofte van God werd vervuld in Jezus
Christus en de Abraham van de islam. In de Koran verschijnt Abraham als de
verdediger van de eenheid van God (niet trinitarisch), en daarom als een
typische moslim. (12)
De enige gemeenschappelijke trek tussen de Abraham van
de belofte en die van de islam, E.H. Moussali legt uit, is de naam zelf:
"Geestelijk en theologisch gezien zijn ze radicaal anders. Inderdaad, er
is een grote afstand tussen het karakter van het verbond en de belofte, open
voor de toekomst [komst van Christus] en degene wiens missie het alleen was om
de 'primitieve' religie te herstellen. . . de norm van de natuurlijke religie."
(13)
Gebrek aan basis in
historisch-genealogische studies
De vermeende aansluiting van moslims bij Abraham mist
niet alleen een bijbels-theologische basis, maar ook een
genealogisch-historische basis. Een studie door E.H. René Dagorn laat zien dat
de Arabieren, vóór hun contact met de Joden, niet op de hoogte waren van het
bestaan van Ismaël, van wie wordt beweerd dat ze afstammen.
In de conclusie van zijn boek, verklaart E.H. Dagorn:
"Dit onderzoek, dat bijna uitsluitend gebaseerd is op de nauwgezette
analyse van Arabische genealogische werken en de oudste islamitische traditie,
brengt ons tot de formele conclusie dat Ismaël, Hagar, zijn moeder en zelfs
Abraham in de pre- Islamitische Arabische traditie absoluut niet bestaand zijn."
(14)
Hij beweert dat omdat de Arabieren "de
historische herinnering aan een vleselijke en zelfs geestelijke gehechtheid aan
Abraham door zijn Ismaelietische afstamming niet hebben bewaard", het is absurd
om een dergelijke basis te gebruiken, "die in feite helemaal niet
bestaat, voor pseudo -theologische of mystieke conclusies met betrekking tot de
oorsprong van de islam." (15)
De ware kinderen van
Abraham
De ware kinderen van Abraham zijn zij die de werken
van Abraham doen, zij die de vervulling van de belofte aan de Patriarch in
Jezus Christus, onze Heer, aanvaarden.
Dus, Paulus zegt de Galaten: "Want kinderen van
God zijt gij allen door het geloof in Christus Jesus;….en wanneer gij Christus
toebehoort, dan zijt gij ook het kroost van Abraham en erfgenamen volgens
Belofte.” (Galaten 3:26, 29).
Toen de Schriftgeleerden en Farizeeën beweerden de
kinderen van Abraham te zijn, antwoordde Jezus hen: "Ze gaven Hem ten
antwoord: Onze vader is Abraham. Jezus sprak tot hen: Zo gij kinderen zijt van
Abraham, doet dan ook de werken van Abraham. Maar nu zoekt gij Mij te doden:
een mens, die u de waarheid gezegd heeft, welke Hij van God heeft gehoord: zo
iets deed Abraham niet.” (Johannes 8: 39-40).
Moeten we broederschap
of het evangelie prediken?
Bij hetzelfde publieke gehoor zei paus Franciscus:
"Maar wat God wil is broederschap onder ons en op een speciale manier ...
met onze broeders, Abrahams kinderen zoals wij, de moslims."
Onze Heer Jezus Christus heeft de apostelen niet de
opdracht gegeven broederschap onder alle religies te prediken, maar eerder:
"Gaat dus heen; onderwijst alle volken, doopt ze in de naam van den Vader
en van den Zoon en van den Heiligen Geest, en leert ze onderhouden al wat Ik u
heb geboden." (Mattheüs 28: 19-20).
Dit is de missie van de opvolgers van de apostelen, en
met name de paus, de opvolger van Sint Petrus. Helaas is dit niet wat we zien
in de betreurenswaardige dagen waarin we leven. Moge God in zijn genade
medelijden met ons hebben en deze dagen verkorten.
Voetnoten
1. Luiz Sérgio Solimeo, “Theological and Canonical
Implications of the Declaration Signed by Pope Francis in Abu Dhabi,” TFP.org, 27
feb. 2019, https://www.tfp.org/theological-and-canonical-implications-of-the-declaration-signed-by-pope-francis-in-abu-dhabi/.
2. Francis, “Generale Audiëntie” 3 april 2019,
Vatican.va, http://w2.vatican.va/content/francesco/en/audiences/2019/documents/papa-francesco_20190403_udienza-generale.html.
3. Leo XIII, Encyclical Libertas praestantissima,
Vatican.va, 20 juni 1888, nr. 33, http://w2.vatican.va/content/leo-xiii/en/encyclicals/documents/hf_l-xiii_enc_20061888_libertas.html.
4. Reginald Garrigou-Lagrange, O.P., Reality: A
Synthesis of Thomistic Thought, accessed 12 april 2019, https://www.ewtn.com/library/theology/reality.htm.
5. Franciscus, “Generale Audiëntie.” (nadruk van mij)
6. Joods en moslim monotheïsme ontkent de drie-eenheid
en is daarmee niet gelijk aan christelijk monotheïsme: “De Drie-eenheid is de
essentie van God”, zoals benadrukt werd door E.H. Antoine Moussali. Zie La
Croix et le Croissant, (Parijs: Éditions de Paris, 1998), 19.
7. Zie Louis Massignon, Annuaire du Monde Musulman
(Parijs: Presses Universitaires de France, 1955), 217.
8. Lorenzo Perrone, “‘Abraham, Père de Tous les
Croyants’ Louis Massignon et l’Apostolat de la Prière,” Proche-Orient Chrétien,
60, 2010, 106, http://www.academia.edu/1287868/_Abraham_p%C3%A8re_de_tous_les_croyants_Louis_Massignon_et_l_%C5%93cum%C3%A9nisme_de_la_pri%C3%A8re.
Zie Luiz Sérgio Solimeo, Islam and the Suicide of the West (Spring Grove,
Penn.: The American Society for the Defense of Tradition Family and Property,
2018), hoofdstuk 12 en 18.
9. Zie Christian S. Krokus, “Louis Massignon’s
influence on the teaching of Vatican II on Muslims and Islam,” Islam and
Christian–Muslim Relations, vol. 23, 2012, Issue 3, 329–345, Jun. 22, 2012, http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09596410.2012.686264;
Neal Robinson, “Massignon, Vatican II and Islam as an Abrahamic religion,”
Islam and Christian–Muslim Relations, vol. 2, 1991, Issue 2, 182-205, 10 april
2007, http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09596419108720957?src=recsys.
10. François Jourdan, Dieu des Chrétiens, Dieu des
Musulmans: Des repères pour comprendre (Paris: Éditions de L’Oeuvre, 2008), 42.
11. Eléonore de Vulpillières, “Islam et christianisme:
Les impasses du dialogue interreligieux−L’islamologue François Jourdan revient
sur les différences spécifiques qui distinguent l’islam du christianisme,” Le
Figaro, 22 jan. 2016, http://www.lefigaro.fr/vox/religion/2016/01/22/31004-20160122ARTFIG00344-islam-et-christianisme-les-impasses-du-dialogue-interreligieux.php.
12. Antoine Moussali, La Croix et le croissant (Paris:
Éditions de Paris, 1998), 50–55.
13. Ibid., 55.
14. René Dagorn, La geste d’Ismael d’après
l’onommastique et la tradition arabes (Geneva: Librairie Droz, 1981), 377.
15. Ibid.
