Volgens de TvhL heeft God de persoonsgemeenschap ingesteld, vruchtbaarheid is niet langer het eerste doel, maar de eenheid tussen man en vrouw is het eerste, en de vruchtbaarheid behoort tot de waarde van die eenheid. Daarmee is de persoonsgemeenschap per definitie goed en nastrevenswaardig. Weliswaar wordt gezegd dat je open moet staan voor een eventuele zwangerschap, en dat gebruik van de pil om die reden verkeerd is. Maar volgens de TvL is het wel goed om zoveel seks te hebben als je maar wilt, zolang het maar binnen het huwelijk is en zolang je maar geen pil o.i.d. gebruikt. Dit is in duidelijke tegenspraak met Kor. 7 vers 5 waar staat dat (tijdelijk) afzien van geslachtsgemeenschap gepast is om zo dichter bij God te komen, zoals dat ook het geval is met vasten. In lijn met deze gedachtegang zie je dat de nieuwe Katholieke Catechismus[1] ook aangepast is aan de nieuwe visie. In deze nieuwe Catechismus wordt gezegd dat de seksualiteit gericht is op de liefde tussen man en vrouw[2]. Er is hier dus geen sprake van de gerichtheid op het verwekken van kinderen, waar de Katholieke Kerk altijd vanuit gegaan is. Hetzelfde zie je wanneer je de oude met de nieuwe canon vergelijkt, kijk bijvoorbeeld maar naar de artikelen 2012, 2013 en 2015 van de oude canon (1917) en canon 1055 §1, 1057 §2 en 1061 §1 van de nieuwe canon (1983). Opvallend is hierbij ook het woordgebruik, niet langer wordt gesproken over het huwelijk als een ‘contract’ maar als ‘verbond’. En er wordt een nieuw doel van het huwelijk genoemd, bonum coniugum (‘het goed voor beide echtlieden’) waarbij dit begrip niet nader gedefinieerd wordt. Ook wordt er niet langer gezegd dat het huwelijk bedoeld is om de kwade begeerlijkheid uit te doven, daar hoeven we ons vanuit de nieuwe theologie blijkbaar geen zorgen meer om te maken… Tenslotte wordt het huwelijk als geconsummeerd beschouwd wanneer de beide echtlieden zich wederzijds aan elkaar geven en elkaar accepteren. Heel belangrijk, omdat een huwelijk nog ontbonden kan worden wanneer het niet geconsummeerd is. Die nieuwe regel in de canon houdt dus veel meer in dan wat in de oude canon staat, waar er vanuit gegaan wordt dat een huwelijk geconsummeerd is zodra geslachtsgemeenschap plaatsgevonden heeft. Tegenwoordig wordt deze nieuwe omschrijving van wat geconsummeerd is gebruikt om onder een bestaand huwelijk uit te komen, omdat er wel geslachtsgemeenschap zou hebben plaatsgevonden, maar er geen sprake zou zijn van volledig accepteren van elkaar en je aan elkaar geven.
NFP
Wanneer de
doelen eenmaal verschoven zijn ontstaat een bijna volledige ontkoppeling tussen
geslachtsgemeenschap en het verwekken van kinderen. De TvL maakt weliswaar
bezwaar tegen onnatuurlijke anticonceptie, maar de natuurlijk anticonceptie
wordt gepromoot. Men is er zelf trots op dat deze natuurlijke anticonceptie,
ook wel ‘Natural Family Planning’ (NFP)[3]
genoemd, volgens wetenschappelijk onderzoek even betrouwbaar is als de
anticonceptiepil (Herrmann et al., 2007)[4].
God krijgt dus nog een klein kansje op een zwangerschap, maar verder heeft
geslachtsgemeenschap niet noodzakelijkerwijs iets uit te staan met het krijgen
van kinderen.
Natuurlijk
kunnen er zwaarwegende redenen zijn om NFP toe te passen, bijvoorbeeld bij
ziekte van de moeder of armoede. Maar wanneer NFP zonder zwaarwegende reden
binnen het huwelijk toegepast wordt is dit een zonde, het doel van de
geslachtsgemeenschap wordt namelijk willens en wetens en buitengesloten. Zo
leert ons bijvoorbeeld H. Augustinus die aangeeft dat de gemeenschap buiten de
noodwendigheid van de voortplanting niet wordt toegestaan ter wille van het
huwelijk, maar ter wille van het huwelijk niet wordt aangerekend[5].
Vandaar dat hij verder schrijft: “Als de vleselijke begeerlijkheid wel eens te
buiten gaat wat tot het verwekken van kinderen noodzakelijk is, is dit niet een
kwaad dat eigen is aan de echtverbintenis, maar een kwaad dat vergeeflijk is
ter wille van het goede van de echtverbintenis.[6]”
Er is gemeenschap buiten de noodwendigheid van zwangerschap met de bedoeling om
zichzelf van bekoring te vrijwaren, hierbij is er kwijtschelding vanwege de
huwelijkstrouw (1 Kor. 7: 6). Terwijl gemeenschap die de bevrediging en
prikkeling van de zinnen tot doel heeft een dagelijkse zonde is, waarvoor we
bidden ‘vergeef ons onze zonden’.
[1] CATECHISMUS
VAN DE KATHOLIEKE KERK, 1997
[2] CCK alinea
2360 “De seksualiteit is gericht op de huwelijksliefde tussen man en vrouw. In
het huwelijk groeit de lichamelijke intimiteit van de echtgenoten uit tot een
teken en onderpand van de geestelijke gemeenschap. Tussen gedoopten wordt de
huwelijksband geheiligd door het Sacrament.”
[3] Natural
Family Planning (NFP) ontwikkeld door de Deutsche Arbeitsgruppe (NFP-DAG,
Sensiplan®) is een wetenschappelijk onderbouwde en zeer betrouwbare methode om
de vruchtbare en onvruchtbare dagen in de cyclus van een vrouw vast te stellen.
Door middel van het waarnemen van de signalen die het lichaam van de vrouw
afgeeft gedurende de cyclus, kan worden bepaald wanneer een paar vruchtbaar is.
[4] http://www.nfp-europe.org/nederland/navigatie/Bijlagen/NFP-even-betrouwbaar-als-de-pil.pdf.
De betrouwbaarheid van anticonceptiemethoden wordt uitgedrukt in de Pearl
Index, het aantal zwangerschappen per jaar per 100 vrouwen. De Sensiplan®
methode (oude naam: NFP-DAG) die wij onderwijzen, is ontwikkeld in Duitsland en
getest gedurende vele cycli van honderden vrouwen. Deze methode geeft gemiddeld
iets minder dan 2 zwangerschappen per 100 vrouwen per jaar.
[6] De
bono viduitatis, c. 4, nr. 5. Zie ook: Petrus Lombardus (1160) “Libri sententiarum”, lib. IV, dist. 27, nr 2.4; St. Thomas van Aquino, “Summa Theologiae”; aanhangsel, vraag 49, artikel 5, reactie op 2e bezwaar; paus Innocent XI “Errores doctrinae moralis laxioris”, 2109
