“Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald”, zegt het spreekwoord. Daarom zijn we blij dat Mgr. de Korte alsnog de oecumenische gebedsviering op 24 juni in de St.-Janskathedraal heeft afgeblazen. We zijn dankbaar voor zijn moed.
Minder dankbaar ben ik voor het feit, dat hij de zwartepiet hiervoor als het ware neerlegt bij de verontruste gelovigen en priesters. Het is dus niet zo, dat de bisschop zegt: een dergelijke viering hoort niet thuis in een katholieke kerk. Hij zegt alleen dat het doorgaan van de viering veel emoties oproept bij een deel van de gelovigen en de priesters. Het gaat niet door omdat de bisschop de verdeeldheid niet verder aan wil wakkeren.
Wat je had kunnen verwachten, gebeurt nu. Abt Dennis Hendrickx van de abdij van Berne in Heeswijk heeft zich tot spreekbuis gemaakt van die andere groep die nu teleurgesteld is omdat de viering niet doorgaat. Hij schrijft:
Uw besluit voor toestemming tot en medewerking aan de oecumenische gebedsdienst op 24 juni a.s. heeft – zo schrijft u – religieuze gevoelens van tal van katholieken geraakt. Dat zal zeker het geval zijn en dat valt natuurlijk te betreuren omdat dat geen doel op zich was en mag zijn. Maar met de intrekking voelen vele anderen zich nu nadrukkelijk in de kou gezet. Het is maar de vraag welke eenheid er nu geweld aangedaan is en wordt.
Inderdaad, de abt heeft gelijk als hij zegt dat de “lieve vrede” of de eenheid binnen de kerk hier geen echt argument kan zijn. Je trapt immers altijd mensen op hun hart. Dat laat zich in de kerk van vandaag bij iedere belangrijkere bestuurlijke beslissing nauwelijks vermijden.
De vraag kan en mag alleen zijn: is een beslissing juist op grond van de uitgangspunten van de katholieke Kerk. De bisschop heeft in zijn Pinksterbrief de leer van de Kerk rond (homo)seksualiteit duidelijk beschreven. Dat was een goede stap, zeker als je bedenkt dat de “andere kant” bij monde van abt Hendricks het ook een fijne brief vond: die ons een warm gevoel heeft gegeven van betrokkenheid en pastorale nabijheid.
Als je werkelijk de moraal van de Kerk onderschrijft, dan is het heel wel mogelijk en zelfs goed dat je een gesprek aangaat met groepen uit de LGBT wereld, zeker met personen die bij de katholieke Kerk willen horen maar het is wel onmogelijk om iets kerkelijk te vieren wat in zijn gedragingen, zoals door die groep gepropageerd, zondig is en daar een zegen over te geven. We hebben geen kerken om de zonde te vieren. Je kunt niet enerzijds met de mond de leer van de Kerk onderschrijven en die anderzijds door praktische toegeeflijkheid weer onderuit halen.
Er zou niets op tegen zijn als katholieke homoseksuelen in de kerk bij elkaar zouden komen om Gods kracht en bijstand af te smeken om kuis te kunnen leven. Maar dat lijkt niet bepaald de bedoeling en daarmee staat alles in complete tegenstelling met de Pinksterbrief van de bisschop.
We hebben vernomen dat plebaan van Rossem toch zijn medewerking zal verlenen in de protestantse kerk. Dat is om reden van het boven geschilderde ongepast en onbegrijpelijk. We zullen uit de verslagen wel kunnen opmaken met hoeveel eerbied er over de standpunten van de katholieke Kerk is gesproken. Ik ben bang dat het niet veel meer zal zijn dan bij een dergelijke oecumenische viering in Eindhoven enkele jaren geleden die u hier kunt bekijken en waarbij u hier mijn commentaar nog kunt nalezen.
C. Mennen pr
19 juni 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten