Afscheid of dood

Rik Torfs - de standaard

Euthanasie gaat niet over de dood, maar over het sterven, ook al is wie sterft wel degelijk dood. Over euthanasie wordt vaker gesproken dan vroeger. Maar de dood is een taboe. Alsof waardig sterven er niet toe leidt, maar ervoor behoedt. Vroeger was het anders, stond sterven in functie van de dood. In de katholieke traditie was het de poort naar het hiernamaals. De overgang verliep niet zonder hinderpalen. Zonde, berouw en vergiffenis op het juiste ogenblik hadden eeuwigdurende gevolgen. Sterven in staat van doodzonde was geen goed idee. Je mocht een heel leven lang deugdzaam zijn geweest, stierf je tijdens je allereerste bordeelbezoek, dan openden zich de poorten van hel of vagevuur. Notoire vrijdenkers bekeerden zich op hun sterfbed. Je wist maar nooit. Stel dat er toch een hiernamaals was. De schaamte tegenover geestesgenoten verdween in de mildheid van de dood.

Vandaag heerst niet de dood, maar het sterven: de discussie over euthanasie, de manier van afscheidnemen. Het leven mag niet worden afgebroken, maar moet worden afgerond. Sterven is het sluiten van de cirkel. Voor onze tijdgenoten. Ook in de kerk. Lees hier verder....