Over Youcat

Hierbij een bespreking van de nieuwe catechismus voor jongeren in de Katholieke Kerk, de Youcat. Vanzelfsprekend is het catechetiseren van de jeugd van het allergrootste belang, maar is deze catechismus een goede invulling van deze belangrijke opgave? Ik denk van niet. Naar mijn mening doen kerken en ouders er goed aan om deze catechismus links te laten liggen en gebruik te maken van bijvoorbeeld de oude Schoolcatechismus of de Katholieke katechismus van Schraner (die tweedehands en nieuw te verkrijgen is). Eerst wat algemene kritiek en daarna ga ik in op diverse specifieke onderwerpen, zoals homoseksualiteit, alverzoening, de H. Schrift en euthanasie.

De tekst van Youcat is omlijst met foto’s en met citaten uit de H. Schrift, citaten van heiligen en andere niet-religieuze personen. Zo staan er bijvoorbeeld drie citaten in van Maarten Luther, de man die de paus de geïncarneerde duivel noemde en de antichrist. Hoe kan het citeren van een ketter onze jeugd helpen om het katholieke geloof beter te begrijpen? Het is mij een raadsel. Het is eerder zo dat hierdoor verwarring geschapen wordt en het verschil tussen het protestants geloof en het katholieke geloof verbloemd wordt. De citaten die in Youcat staan zorgen ook voor een profanisering van het geloof. Bij het gedeelte over de Biecht staat bijvoorbeeld een citaat van Peter Sellers: “Het dichtst bij een biechtvader staat een barman”. De essentie van een biecht is niet dat je je hart lucht, zoals je misschien doet bij een barman, maar dat je vergeving zoekt voor je zonden, omdat je oprecht berouw hebt . En dat wordt door dit citaat nu juist verdoezeld. Verder valt het op dat er evenveel niet-katholieken geciteerd worden als dat er katholieke schrijvers geciteerd worden. Zo wordt bijvoorbeeld Ludwig Feuerbach geciteerd, dit is de atheïstische filosoof die bekend is vanwege zijn felle aanvallen op het christendom. En de nihilist Friedrich Nietzsche, maar ook: Taizé goeroe Roger Schutz, de liberale humanist Erich Fromm, Sören Kierkegaard, Dietrich Bonhoeffer, Friedrich Von Bodelschwingh en de Chinese filosoof Lu Buwei die zelfmoord pleegde na een schanddaad. Onbegrijpelijk!

Er staat een overmaat aan citaten van Paus Johannes-Paulus II en Benedictus XVI in de Youcat. Van oudere Pausen ontbreekt vrijwel ieder spoor. Citaten uit de stukken van Concilies betreffen gewoonlijk alleen Vaticanum II; citaten van oudere Concilies zijn er niet.

Alverzoening
Deze paragraaf uit Youcat is de aanleiding voor het schrijven van dit artikel. Ik kwam deze vraag uit Youcat tegen op een katholieke website en maakte er bij de beheerder van de website bezwaar tegen. De beheerder gaf me gelijk in mijn kritiek, maar gaf tevens aan dat het citaat letterlijk uit Youcat overgenomen was. Het plan had ik al langer, maar daarop besloot ik om hier wat dieper in te duiken.

De vraag en het antwoord luiden: “Wat is het dat alle mensen aan elkaar gelijk maakt? Antw. Alle mensen zijn gelijk omdat zij dezelfde oorsprong hebben in de ene, scheppende liefde van God. Alle mensen worden gered door Jezus Christus. Alle mensen zijn voorbestemd voor het geluk en de eeuwige heerlijkheid in God.

Daarom zijn alle mensen broeders en zusters van elkaar. Christenen moeten proberen, niet alleen in solidariteit met andere Christenen, maar met alle mensen, de racistische, seksistische en economische verdeeldheid van de ene mensenfamilie met kracht tegen te gaan.”[1]

Het grootste bezwaar ligt in het eerste deel waar gezegd wordt dat alle mensen gered worden door Jezus Christus. Een openlijke en duidelijke ketterij, die van de alverzoeningsleer. Het is onbegrijpelijk dat dit goedgekeurd is door de paus en door de bisschoppen. Ook de Nederlandse bisschoppen promoten massaal deze jongeren catechismus[2]. Hebben ze die niet gelezen? Dat God alle mensen wil redden is wel correct, maar dat alle mensen gered worden door Christus is pertinent onjuist.

Het tweede deel dat eruit voortkomt is al even problematisch. Maar dat is ook logisch, wanneer je begint met een leugen is alles wat eruit voortkomt ook onjuist, en misschien nog wel in het kwadraat. Christenen moeten helemaal niet met alle kracht en met alle mensen de economische verdeeldheid tegengaan, dat wil het communisme, is dan alle werk van paus Leo XIII, Pius X en Pius XII voor niets geweest en vallen we nu massaal voor de verleiding van het communisme?

Zelfbevrediging 
Youcat demoniseert zelfbevrediging niet maar trivialiseert het ook niet, zo lezen we in het antwoord op de vraag of zelfbevrediging een misdrijf is tegen de liefde (vraag 409). Demoniseren is iets of iemand als duivels, slecht afbeelden om anderen daarover ook zo te laten denken. Waarom zou de Kerk zelfbevrediging niet demoniseren? Het is toch slecht en duivels, immers het is de duivel die ons maar al te graag tot zonde wil verleiden. Dit soort verhullend taalgebruik maakt het voor jongeren erg onduidelijk of zelfbevrediging nu echt slecht is of dat het wel meevalt. Verder wijst Youcat erop dat je niet gelukkig wordt van zelfbevrediging, dat het kan leiden tot eenzaamheid en verslaving. Nu is dat op zich waar, maar het zijn enerzijds egoïstische argumenten, als zou het eigen geluk het hoogste goed zijn. En anderzijds zijn het subjectieve argumenten, iemand die zich overgeeft aan deze zonde kan evengoed beweren dat het voor hem niet zo werkt en dat hij er niet eenzaam door wordt.

Maar het belangrijkste is dat het niet een ernstige zonde tegen Gods natuurwet genoemd wordt. In overeenstemming met wat de Kerk altijd geleerd heeft zegt Thomas van Aquino “"Zonden tegen de natuur zijn ook zonde tegen God, zoals hierboven al gezegd (zie ad 1), en zijn zo veel ernstiger dan de verdorvenheid van heiligschennis, aangezien de natuur die in de mens gelegd is voorafgaat aan en sterker is dan elke daaruit volgende ingestelde orde.” Een totaal andere benadering dan we te lezen krijgen in Youcat.

Seksualiteit
De Youcat spreekt ook over de menselijke seksualiteit en het is goed dat dit aan bod komt, omdat er veel verwarring over bestaat. Volgens de jongerencatechismus Youcat wil God “dat man en vrouw elkaar in erotische en seksuele lust ontmoeten om zich in liefde steeds vaster met elkaar te verbinden en kinderen uit hun liefde te laten ontstaan. Aan het lichaam, de lust en erotisch plezier worden in het christendom grote waarde gehecht.” (vraag 417) en eerder wordt in vraag 400 gezegd: “God schiep de mens als man en vrouw. Hij schiep ze voor elkaar en voor de liefde. Hij schiep ze met erotisch begeren en het vermogen tot lust. Hij schiep ze voor het doorgeven van het leven.” (onderstreping redactie). Over begeerte en lust wordt in de Youcat dus heel positief gesproken. Hoe anders spreekt de H. Schrift, bijvoorbeeld in het gebed van Tobias voordat hij gemeenschap met haar heeft na hun Huwelijk: “Heer, God van onze vaderen; mogen hemel en aarde U loven, met de zee, de bronnen en stromen, en met al uw schepselen, die erin wonen. Gij hebt Adam geschapen uit stof van de aarde, en hem Eva toegewezen als zijn hulp. Welnu Heer; Gij weet, dat ik niet uit wellust mijn zuster tot vrouw heb genomen, maar alleen uit verlangen naar kroost, opdat ze uw Naam mogen zegenen in de eeuwen der eeuwen.” (onderstreping redactie). Tobias en zijn vrouw Sara hebben na hun Huwelijk drie dagen gebeden, en pas daarna begonnen ze hun huwelijksleven, om daarmee te laten zien dat ze niet uit wellust getrouwd waren.
Dat begeerlijkheid zonde is dat is ook duidelijk uit de H. Schrift (Rom. 6, 12; 7, 7, 14-20). Het concilie van Trente legt verder uit: “Dat echter in de gedoopten de begeerte en de brandstof blijft, erkent en voelt dit heilig Concilie, omdat dit teruggebleven is voor de strijd, kan het diegene die door de genade van Christus geholpen haar manhaftig bestrijden, niet schaden. Veel meer geldt: ‘Wie juist gestreden heeft, krijgt de krans (van de overwinning)’ (2 Tim. 2, 5). Deze begeerte, zo verklaart het heilig Concilie, die de apostel eertijds zonde noemt, heeft de katholieke Kerk nooit zo begrepen, dat wat zonde wordt genoemd, ook werkelijk en op eigenlijke wijze zonde zou zijn in de herborenen, maar dat zij (deze begeerte) uit zonde is en tot zonde neigt. Wie het tegenovergestelde beweert, hij zij verdoemd.“[3]  Begeerte is dus de zondige neiging tot bevrediging en prikkeling van de seksuele lusten.
Vleselijke begeerlijkheid buiten de noodzaak van het verwekken van kinderen is zonde. Zo leert ons H. Augustinus die aangeeft dat de gemeenschap buiten de noodwendigheid van de voortplanting niet wordt toegestaan ter wille van het huwelijk, maar ter wille van het huwelijk niet wordt aangerekend.[4] Vandaar dat hij verder schrijft: “Als de vleselijke begeerlijkheid wel eens te buiten gaat wat tot het verwekken van kinderen noodzakelijk is, is dit niet een kwaad dat eigen is aan de echtverbintenis, maar een kwaad dat vergeeflijk is ter wille van het goede van de echtverbintenis.” Er is gemeenschap buiten de noodwendigheid van zwangerschap met de bedoeling om zichzelf van bekoring te vrijwaren, hierbij is er kwijtschelding vanwege de huwelijkstrouw (1 Kor. 7: 6). Terwijl gemeenschap die de bevrediging en prikkeling van de zinnen tot doel heeft een dagelijkse zonde is, waarvoor we bidden ‘vergeef ons onze zonden’.

Verder wordt in de Youcat (in lijn met de Theologie van het Lichaam) een te hoge waarde toegekend aan de geslachtsgemeenschap en liefde tussen man en vrouw. “De mooiste vorm van liefde op aarde is echter de liefde tussen man en vrouw, waarin twee mensen zich voorgoed aan elkaar geven.” (vraag 402). En “De seksuele vereniging is de mooiste, lichamelijk-zinnelijke uitdrukking van liefde.” (vraag 403). Terwijl de H. Schrift zegt: “Niemand heeft groter liefde dan hij, die zijn leven geeft voor zijn vrienden.“ (Joh. 15: 13). Je leven geven voor je vrienden is dus de hoogste vorm van liefde. Eventueel kun je ook nog zeggen dat de hoogte vorm van liefde is het geven van je leven voor Jezus, als martelaar. Sowieso is de belangrijkste vorm van liefde die we op aarde kunnen tonen de liefde tot God.
Wanneer de mooiste liefde de liefde tussen man en vrouw is dan kunnen priesters en religieuzen die liefde niet tonen, terwijl juist het leven als religieus en priester de meest volmaakte vorm van liefde tot God is.

Zonde en biechten
In vraag 408 staat: “Hoe kun je als jonge christen leven wanneer je voor het huwelijk al een seksuele relatie hebt of gehad hebt?” en het antwoord luidt: “God heeft ons elk ogenblik lief, in elke ongezuiverde toestand, ook in elke toestand van zondigheid. God helpt ons de hele waarheid van de liefde te zoeken en manieren te vinden om deze steeds ondubbelzinniger en meer vastbesloten te leven. In een gesprek met een priester of een geloofwaardige, ervaren christen kunnen jonge mensen naar een manier zoeken om hun liefde steeds helderder te kunnen beleven. Daarbij zullen ze merken dat elk leven een proces is en dat, wat er ook gebeurd is, met hulp van God altijd een nieuw begin gemaakt kan worden.”Het is ernstige dat in dit antwoord niet staat dat seks voor het huwelijk in principe een doodzonde is (wanneer het met volle kennis en volle toestemming gebeurd is). En een doodzonde maakt dat we voor eeuwig verloren gaan en in de hel komen, tenzij we oprecht berouw hebben en in de biecht God om vergeving vragen. Maar daar spreekt de Youcat niet over, Youcat spreekt echter in vage bewoordingen “God helpt ons de hele waarheid van de liefde te zoeken” etc..  Hetzelfde gebeurt met het bespreken van de vraag of zelfbevrediging een vergrijp tegen de liefde is (vraag 409). In het antwoord wordt niet gezegd dat het een ernstige zonde is, er wordt slechts gezegd dat er “een gevaar (is) dat veel jeugdigen en volwassenen door de consumptie van opwindende afbeeldingen, films en internetpagina’s vereenzamen, in plaats van in een persoonlijke relatie liefde te vinden”. Het antwoord besluit met: “Met de instelling ‘voor seks heb ik niemand nodig, dat regel ik zelf wel, hoe en wanneer ik het maar wil’, wordt niemand gelukkig.” Als het gelukkig worden het belangrijkste in het leven is.

Bewijzen voor de opstanding 
In vraag 106 wordt gevraagd of er bewijzen zijn voor de verrijzenis van Jezus. Er zijn geen natuurwetenschappelijke bewijzen, zo wordt gezegd, maar er zijn zeer sterke individuele en collectieve getuigenissen van de gebeurtenissen in Jeruzalem. Dit is een vreemd gebruik van het begrip bewijs. In ons gewone strafrecht wordt het getuigenis van meerdere betrouwbare en eerlijke getuigen als voldoende bewijs beschouwd. Er zijn vele van dergelijke getuigenissen van de Joden en de vreemdelingen uit Jezus’ tijd. Dat is voldoende bewijs voor zijn opstanding. De natuurwetenschappen hebben hier niets mee te maken.

Onbevlekt ontvangen 
In antwoord op vraag 117 wordt gezegd dat Maria volledig aanspreekbaar en open voor God was. “Dit populaire taalgebruik past hier niet en drukt het wonderbare feit van de Onbevlekte Ontvangenis niet goed uit. Maria was zondeloos, zij had de mácula originális niet in haar. Dus was zij altijd in volledige staat van genade en kon slechts handelen volgens Gods wil, omdat haar wil altijd gericht was op Gods wil. Zij kon geen enkele zonde doen.”[5]

De Kerk 
Artikel 121 gaat over de Kerk. In het antwoord staat dat het Griekse woord voor Kerk: ‘ekklesia’ betekent ‘de geroepenen’. Wij allen die gedoopt zijn en in God geloven, worden door de Heer geroepen. Samen vormen we de Kerk. Christus is, zoals Paulus zegt, het hoofd van de Kerk. Wij zijn Zijn lichaam.

Dit is erg onvolledig. “Tot de Kerk behoren alle gedoopten, die de leringen van de Kerk geheel aanvaarden, en zich onder het gezag van de Paus stellen. Men moet de volledige leer van de Kerk en het gezag van de Paus aanvaarden wil men tot de katholieke Kerk behoren. Moderne theologen proberen op deze wijze het kerkbegrip te verbreden.”[6]

Het geloof 
Bij vraag en antwoord 307 staat dat het geloof de kracht is waarmee wij met God instemmen, zijn waarheid erkennen en ons persoonlijk aan Hem binden. Het accent ligt dus op de persoonlijke band. Dat het geloof aanvaarden een daad is van het verstand onder invloed van de genade, ontbreekt echter. Het verstand is niet erg populair bij de modernisten en was dat ook al niet bij Luther, die de rede de grootste vijand van de christen vond. In die protestantse lijn is deze catechismus geschreven.

De hemel verdienen 
Kun je door goede werken de hemel verdienen? (Vraag 341) Nee, zegt Youcat. “Geen mens kan de hemel op eigen kracht verdienen. Dat wij verlost zijn, is pure genade van God, waarvoor wel de vrije medewerking van de mens vereist is.”

Maar we kunnen wel degelijk door goede werken de hemel verdienen en het is dus ook niet verkeerd om met het oog daarop die goede werken te verrichten. Integendeel, in de teksten die de verdienstelijkheid leren, worden we juist door het loon tot de goede werken aangespoord: Matt. 5: 11,12: " Zalig zijt gij, als men u om Mijnentwil beschimpt en vervolgt, en vals beschuldigt van allerlei kwaad. Verheugt en verblijdt u, want groot is uw loon in de hemel" Op. 22: 11,12: " Wie onrecht doet, laat hem onrecht bedrijven, Wie onrein is, laat hem zich verder bevlekken; Maar de gerechte moet steeds gerechtiger, De heilige moet nog heiliger worden. Zie, Ik kom spoedig; mijn loon draag Ik bij Mij, Om ieder te vergelden naar werken." 1 Cor. 9:24,25: " Weet gij niet, dat de wedlopers in het renperk wèl allen lopen, maar dat slechts één de prijs behaalt. Loopt dan zó, dat ook gij hem moogt winnen. En hij, die in het worstelperk optreedt, legt zich een volkomen onthouding op. Zij doen het, om een vergankelijke kroon te ontvangen, wij om een onvergankelijke."

Het zou natuurlijk verkeerd zijn als we de goede werken alleen om het loon verrichtten, en dat we ze anders niet zouden doen. Het zouden dan zelfs geen goede werken meer zijn, want deze moeten voortkomen uit de liefde tot God. Wie God oprecht liefheeft, verlangt bij Hem te zijn in de hemel, wat dus gerust mag worden nagestreefd, wanneer God dat als loon wil schenken. Wie God niet liefheeft, heeft ook geen waardering voor de hemel.

Doodstraf 
Over de doodstraf wordt gezegd in vraag 381: “Waarom is de Kerk tegen de doodstraf?” Waarop geantwoord wordt: “De Kerk strijdt tegen de doodstraf, omdat die ‘zowel wreed als onnodig is’ “ Dit is volkomen onjuist, de Kerk is helemaal niet tegen de doodstraf geweest. En God is er ook niet tegen. Zie bijvoorbeeld: “Geen tovenares zult ge in leven laten.”(Ex. 22: 18) en Psalm 100: 8: “Iedere morgen delg ik Alle boosdoeners uit in den lande; En drijf uit Jahweh’s stad Alle misdadigers weg.” In vraag 64 van Thomas Summa[7] staat dat het toegestaan is een zondaar te doden. Wanneer een deel van het lichaam het hele lichaam dreigt ziek te maken, zoals een tumor of abces, dan moet dit weggesneden worden, om zodoende de rest van het lichaam in leven te houden. Zo is het ook met het lichaam van Christus, iemand die een bedreiging vormt voor de hele gemeenschap moet uit de gemeenschap verwijderd worden (1 Cor.5: 6).

Anticonceptie 
De eerste versie van de Italiaanse editie van Youcat heeft veel verwarring gegeven. In vraag 420 stond namelijk: “Mag een christelijk paar een beroep doen op methoden van anticonceptie.” Het antwoord luidt: “Ja, een christelijk paar mag en moet verantwoordelijk zijn met betrekking tot zijn vermogen om het leven door te geven.” In de pers kwamen direct berichten dat het Vaticaan ongemerkt anticonceptie had toegestaan (zie, hier, hier en hier). In de nieuwe versie in de bijlage luidt vraag 420: “Mag een christelijk paar een beroep doen op methoden van vruchtbaarheidsregulering? Het antwoord is ongewijzigd gebleven.

In dit antwoord wordt dus gezegd dat het zelf reguleren van de grootte van het gezin goed en misschien zelfs verplicht is. Ouders mogen naar eigen believen de grootte van hun gezin bepalen. Dit is in scherp contrast met wat de Kerk altijd geleerd heeft. De Kerk leert ons dat het doel van de geslachtsgemeenschap de voortplanting is. Geslachtsgemeenschap buiten de noodwendigheid van de voortplanting wordt niet toegestaan ter wille van het huwelijk, maar wordt ter wille van het huwelijk niet aangerekend[8]. De H. Augustinus leert ons: “Als de vleselijke begeerlijkheid wel eens te buiten gaat wat tot het verwekken van kinderen noodzakelijk is, is dit niet een kwaad dat eigen is aan de echtverbintenis, maar een kwaad dat vergeeflijk is ter wille van het goede van de echtverbintenis.[9]” Er is gemeenschap buiten de noodwendigheid van zwangerschap met de bedoeling om zichzelf van bekoring te vrijwaren, hierbij is er kwijtschelding vanwege de huwelijkstrouw (1 Kor. 7: 6). Terwijl gemeenschap die de bevrediging en prikkeling van de zinnen tot doel heeft een dagelijkse zonde is, waarvoor we bidden ‘vergeef ons onze zonden’.

In de Encycliek Humanae Vitae wordt natuurlijke geboorteplanning (door alleen gemeenschap te hebben tijdens de onvruchtbare periodes) alleen toegestaan bij serieuze noodsituaties, zoals lichamelijke of geestelijke toestand van een van de echtgenoten of uiterlijke omstandigheden, zoals armoede of oorlog.

Homoseksualiteit 
De paragrafen over homoseksualiteit zijn nog erger dan alle hiervoor genoemde voorbeelden. Maar de formulering is heel subtiel. Zo staat in paragraaf 65[10]:

Er is geen mens op aarde die niet voortgekomen is uit een vader en een moeder. Daarom is het een pijnlijke ervaring voor veel mensen met een homofiele geaardheid dat zij zich niet seksueel aangetrokken voelen tot iemand van het andere geslacht en dat ze daarom de vruchten van de vleselijke eenwording van man en vrouw, zoals die besloten liggen in de goddelijke schepping, moeten missen. Desondanks leidt God zielen tot Hem langs ongebruikelijke wegen: Een gebrek, een verlies of een wond - die geaccepteerd wordt en erkend – kan een springplank worden om zichzelf in de armen van God te werpen.

Robert Sungenis[11] schrijft in zijn commentaar hierop: “De woorden ‘homofiele geaardheid’ suggereren dat homofilie een aangeboren gesteldheid is, geen aangeleerd gedrag of een perverse levensstijl waar je zelf voor kiest. Door te spreken van ‘een gebrek, een verlies of een wond‘ en niet van een keuze van een volwassene om in te gaan tegen de wet van God (zoals de H. Schrift en Traditie doen), probeert Youcat om begrip te kweken voor homofielen, die nu eenmaal zo geboren zijn, en die daarom de mogelijkheden van de seksuele ‘eenheid’ moeten missen die anderen wel hebben. Youcat impliceert verder dat homofiel geaarde mensen hun geaardheid moeten accepteren en erkennen, en hij kan dit doen in de wetenschap dat God dit goed gebruikt om zo zielen tot Hem te brengen langs ongebruikelijke wegen. Homoseksuele mensen wordt niet geleerd dat hun seksuele neiging een gevolg is van ongecontroleerde begeerlijkheid en dat ze God moeten bidden om de kracht om deze neiging uit te bannen, maar hen wordt min of meer geleerd om deze aard te aanvaarden en om God de schuld te geven, omdat Hij hen zo gemaakt heeft….Uiteindelijk noemt Youcat homoseksualiteit geen zonde en zegt ook niet dat homoseksualiteit een perverse neiging is waartegen je moet strijden.”

H. Schrift 
In paragraaf 15 vraagt Youcat: “Hoe kan het dat de H. Schrift ‘waar’ is, wanneer niet alles wat erin staat correct is?” Hiermee wordt de indruk gewekt als zou de H. Schrift niet te vertrouwen zijn, omdat er veel fouten in staan. Dit gaat in tegen de Katholieke leer die duidelijk zegt dat de H. Schrift onfeilbaar is. De nadere toelichting van Youcat maakt het ook niet beter. “De Bijbel heeft niet de bedoeling om historische informatie te geven of wetenschappelijke bevindingen. De auteurs waren kinderen van hun tijd. Ze deelden de culturele ideeën van de wereld om hen heen en werden vaak beheerst door de fouten van de wereld om hen heen. Toch staat alles wat een mens moet weten over God en over zijn redding met onfeilbare zekerheid in de H. Schrift.” In de moderne theologie wordt de historiciteit van vele Bijbelse feiten vaak ontkend, zo zou Genesis 1-11 een beeldverhaal zijn en geen historisch feitenrelaas. De Kerk heeft echter altijd anders geleerd en heeft alles wat zich in de Schrift aandient als historisch ook als zodanig geloofd. Met betrekking tot Genesis 1-11 heb ik hierover recent een artikel geschreven. Verder wordt in Youcat gedaan alsof de Bijbelschrijvers onbetrouwbaar zijn, omdat ze allerlei fouten overgenomen zouden hebben van de heidense wereld om hen heen. Dit soort redeneringen wordt vaak gebruikt om bijvoorbeeld homoseksualiteit goed te praten. De veroordeling van homoseksualiteit zou dan te maken hebben de veroordeling van homoseksualiteit in de omliggende landen, maar zou een tijdelijk gebod zijn, dat we nu gelukkig ontstegen zijn. Het is dan ook niet gek dat in artikel 42 gezegd wordt dat een christen prima geloven kan in de evolutietheorie en toch blijven geloven in de Schepper. In het hiervoor genoemde artikel is uitvoerig uitlegt waarom dat een onmogelijkheid is, geloven in een Schepper en in de evolutietheorie. Logischerwijs gaat Youcat er dus vanuit dat geweld en pijn altijd al in de wereld zijn geweest en niet het gevolg van zijn van de zondeval en de Erfzonde. De Katholieke Traditie en de H. Schrift leren ons daarentegen dat pijn en verdriet, evenals natuurrampen en misvormingen, er zijn als straf op de zonde.

Bovenstaand enkele van de fouten die te vinden zijn in Youcat. Hoe het kan dat dit boek in Nederland gedrukt en verspreid wordt zonder dat er ingegrepen wordt door de bisschoppen is mij een raadsel. Er wordt vaak geklaagd over gebrek aan geloof bij jongeren en over een toenemende kerkverlating. Vind je het gek wanneer we ze een steen geven wanneer ze om brood vragen en een slang in plaats van een vis.

Voetnoten


[3] Sessio V – Decretum super peccato originali, 1546






[9] H. Augustinus, De bono viduitatis, c. 4, nr. 5


5 opmerkingen:

Dennis zei

Een korte reactie op twee dwalingen in uw leer.
Ik lees: "de Kerk is helemaal niet tegen de doodstraf geweest", maar de Kerk heeft altijd geleerd dat alleen God beschikt over leven en dood. Wel mag men iemand doden om erger kwaad te voorkomen. In onze tijd lijkt het voorkomen van een aanslag hier als voorbeeld bij te passen.
Verder lees ik "Alle mensen zijn voorbestemd voor het geluk en de eeuwige heerlijkheid in God". Ik denk te begrijpen wat u bedoelt, namelijk dat alle mensen bedoeld zijn om eeuwig geluk en heerlijkheid bij God te vinden, maar dat schrijft u niet. Voorbestemming is een protestante vinding. De Katholieke Kerk leert dat mensen keuzevrijheid hebben.
In het algemeen vind ik overigens de stukken op deze blog nogal zwart-wit geschreven. 'Dit mag wel en dat mag niet.' Het komt op mij enigszins Farizeeïsch over; gevoelloos wellicht, terwijl God mijn inziens juist wil dat we gepassioneerd (met gevoel) voor Hem en onze medemens kiezen, niet omdat de regels van de Kerk ons toevallig aanspreken.

Hugo Bos zei

Beste Dennis, bedankt voor de reactie. De doodstraf is wel degelijk altijd door de kerk goedgekeurd bij bepaalde zeer ernstige misdaden. Zo staat er in de catechismus van Trente: "Een ander soort van wettelijk doden behoort toe aan de burgerlijke overheid aan wie de macht overleven en dood is toevertrouwd, door de wettige en zorgvuldige uitoefening waarvan zij de schuldigenstraffen en de onschuldigen beschermen."

In de katholieke jongeren catechismus Youcat wordt gezegd dat alle mensen voorbestemd zijn tot het eeuwige geluk. Ik zeg dat niet en ik ben het helemaal met u eens dat dat een protestants idee is.

Kunt u een voorbeeld geven van een stuk dat te zwart-wit geschreven is? Ben benieuwd.

Hartelijke groet.

Anoniem zei


In plaats van steeds nieuwe boeken te schrijven, zou de R.K. Kerk de katholieken de Bijbel, Het Woord Gods, kunnen aansporen te gaan lezen en alles zelf te toetsen aan de Leer van de Kerk, en ook aan de catechismus zelf. Het heeft de katholieken al te lang ontbroken aan goede geestelijke leiding. Ook zou de Katholieke Kerk zelf eens wat kritischer kunnen kijken naar alle Maria-, Jezus- en heiligenbeelden, en dat ook in het licht van de Bijbel, zoals de Tien Geboden zelf en de psalmen. Men zou nog wel eens tot andere conclusies kunnen komen. En wat is het toch Godgeklaagd dat er toch weer dwalingen komen in de nieuwste vertaalde Bijbels en Catechismussen, zodat er weer dwalingen kunnen komen. En dat het Onze Vader voor Nederland en België is veranderd stuit altijd nog op bezwaren van vele gelovigen.

Hugo Bos zei

Wanneer gelovigen zichzelf als hoogste gezag zien en alles in de Kerk toetsen aan hun interpretatie van de Bijbel dan weten we wat we krijgen: 30.000 verschillende denominaties die allemaal hun eigen waarheid (=interpretatie vd Bijbel) hebben. Het is juist de Katholieke Kerk geweest die allerlei dwalingen heeft bestreden.

Let op!! Het is de KERK die pilaar en vastigheid van de waarheid is, NIET de Bijbel:
“Deze dingen schrijf ik u, hopende zeer haast tot u te komen; Maar zo ik vertoef, opdat gij moogt weten, hoe men in het huis Gods moet verkeren, hetwelk is de Gemeente des levenden Gods, een pilaar en vastigheid der waarheid.”

Anoniem zei

Dat met het veranderen van het Onze Vader is nog steeds niet te begrijpen. Beproeving is beduidend wat anders dan bekoring. Kijk eens naar de Nieuwe Bijbelvertaling van 2004. Daar stond die verandering al in. Nota Bene nog een Oecumenische Bijbel; samenwerking tussen NBG + KBS + Vlaamse Bijbelvertalers. En protestanten gebruikten en gebruiken naar mijn mening nog steeds het woord 'verzoeking' in het Onze Vader. En dan het Onze Vader in de Bijbel in Gewone Taal. Er blijft echt niets van het Onze Vader over. Als dit geen valsheid in geschrifte (duivels toch?) is, betreffende het Woord Gods, dan weet ik het niet meer. Lekengelovigen mogen dan toch wel hun mond opendoen!? In andere talen is het helemaal niet veranderd en in het Latijn blijft het toch ook hetzelfde? Dit is zo verwarrend voor gelovigen. Als het argument is dat we hier dan maar aan moeten wennen, is het een flauwekul argument. Gaat men zo om met Gods Eigen Woord?? Het grappige is dat andere denominaties de dwalingen via het toetsen van de Bijbel de R.K. Kerk laten zien. En in principe is het Woord van God voor iedereen hetzelfde.